پایگاه خبری فولاد ایران - افزایش قیمت سوخت در چند سال اخیر، مانع رشد اقتصادی بوده و هزینه های خرده فروشی را افزایش داده است. نشانه‌های این افزایش در همه جا دیده می‌شود، میانگین قیمت بنزین برای اولین بار در تاریخ به ۴.۵۰ دلار در هر گالن رسید، گازوئیل نزدیک به 6.00 دلار در هر گالن است و هزینه حمل و نقل را برای همه افزایش می دهد.
گفته می شود هسته اصلی این مشکل، تورم ناشی از افزایش شدید نقدینگی توسط فدرال رزرو، برای پرداخت تریلیون ها دلاری است که توسط دولت، در طول و پس از کووید-19 خرج شده است.
به گزارش فولاد ایران، از سال 2008، نرخ بهره نزدیک به صفر باقی مانده است، زیرا فدرال رزرو با پایین نگه داشتن این نرخ، نقدینگی به اقتصاد تزریق کرد و اوراق قرضه را خریداری کرد. این ذخیره بی پایان نقدینگی اثر ضربه‌ای بر افزایش ارزش دارایی‌های واقعی و به ویژه سهام داشت. شواهد زیادی وجود دارد که این دو عمل را با هم مرتبط می کند. همه ما می دانیم که با قیمت خانه ها چه اتفاقی افتاده است که از آن به بعد هر سال افزایش یافته و دو رقمی شده است. بازار سهام در این مدت تقریباً شش برابر شده و از حدود 6000 در اوایل سال 2009 به بیش از 36000 در سال جاری رسیده است. بدیهی است که در طول مسیر محرک هایی وجود داشته است.
این احتمال وجود دارد که با افزایش نرخ بهره فدرال رزرو، رکود شدیدی داشته باشیم. اگر شاهد رکود طولانی‌مدت نباشیم، در سناریوی «فرود نرم»، افزایش شدیدی در قیمت نفت خام وجود خواهد داشت. اما در سناریوی "فرود سخت"، انتظار این است که فروش نفت خام بر اساس تقاضا و موجودی قابل قبول باید روی قیمت ها سرپوش بگذارد.
اما به نظر می رسد که به دلیل عملکرد ضعیف در افزایش قابل توجه تولید توسط تولیدکنندگان شیل یا اوپک، قیمت نفت در محدوده فعلی 90 تا 110 دلار در هر بشکه خواهد بود.
به طور خلاصه، جهان قرار است دوره ای از قیمت های بالاتر نفت و گاز را تجربه کند، و هیچ کس نمی تواند کاری در مورد آن انجام دهد.
دیوید مسلر از Oilprice.com