پایگاه خبری فولاد ایران – در 20 سال گذشته، چین بزرگترین و قابل اعتمادترین منبع رشد در اقتصاد جهانی بوده است. پس از مرگ مائو، حزب کمونیست رویکردی عملی برای ثروتمندتر کردن کشور اتخاذ کرده است و اصلاحات بازار را با کنترل دولتی مخلوط می‌کند. اما اکنون اقتصاد چین در خطر است. مسئله فوری کمپین صفر کووید آن است که باعث رکود شده است و ممکن است اقتصاد را به یک الگوی استاپ استارت محکوم کند. اگر در این مسیر باقی بماند، کندتر رشد می کند و کمتر قابل پیش بینی خواهد بود و عواقب بزرگی برای آن و جهان خواهد داشت.
پس از گذشت نزدیک به دو ماه، قرنطینه شانگهای در حال کاهش است، اما چین با پکن و تیانجین عاری از کووید فاصله زیادی دارد. بیش از 200 میلیون نفر تحت محدودیت زندگی می کنند و خرده فروشی در ماه آوریل 11 درصد از سال قبل افت کرده است. تولید صنعتی و حجم صادرات کاهش یافته است. این کشور از واردات واکسن های موثرتر mrna غربی خودداری می کند و ممکن است برنامه این باشد که کووید صفر را به سال آینده سوق دهد. چین از میزبانی مسابقات فوتبال جام ملت‌های آسیا در ژوئن 2023 کناره‌گیری کرده است. صحبت از ایستگاه‌های آزمایش دائمی و ارتش دائمی برای پاک کردن سوراخ‌های بینی برای همیشه وجود دارد. از آنجایی که سیاست صفر کووید با آقای شی شناسایی می شود، هرگونه انتقاد از آن به عنوان خرابکاری تلقی می شود.
طوفان جریمه ها، مقررات جدید و پاکسازی ها باعث شده است که صنعت فناوری پویا که 8 درصد از تولید ناخالص داخلی را تشکیل می دهد، دچار رکود شود. یک سرکوب وحشیانه اما ناقص در بخش املاک که مسئول بیش از یک پنجم تولید ناخالص داخلی است، منجر به کاهش بودجه شده است.
به گزارش فولاد ایران، دولت امیدوار است که برنامه محرک گسترده اش به آن کمک کند تا به هدف رشد 5.5 درصدی برای سال 2022 دست یابد. در 19 مه، لی کچیانگ، نخست وزیر، از مقامات خواست تا برای بازگرداندن رشد، قاطعانه عمل کنند و بانک مرکزی نرخ های وام مسکن را کاهش داد. این حزب تلاش کرده است تا اطمینان سرمایه گذاران فناوری را جلب کند. گام بعدی احتمالاً یک برنامه بزرگ زیرساختی دولتی است که از طریق اوراق قرضه تامین می شود.
اما انبوه بیشتر بدهی نیاز به قرنطینه های شدید را برطرف نمی کند یا خطرات ناشی از مدل اقتصادی آقای شی را کاهش نمی دهد.
در همین حال، مشوق ها در مولدترین بخش اقتصاد، یعنی بخش خصوصی، آسیب دیده است. می توانید آن را در بازارهای مالی مشاهده کنید که شاهد خروجی های زیادی بوده اند. هزینه سرمایه افزایش یافته است. سهام چین با 45 درصد تخفیف نسبت به سهام آمریکایی معامله می شود که شکافی نزدیک به رکورد است. محاسبات سرمایه گذاران و کارآفرینان در حال تغییر است.
برخی می ترسند که سود مالی هر کسب و کاری توسط حزبی که به ثروت و قدرت خصوصی مشکوک است محدود شود.
اقتصاد ایدئولوژیک آقای شی پیامدهای بزرگی برای جهان دارد. اگرچه محرک‌ها می‌توانند تقاضا را افزایش دهند، اما احتمالاً قرنطینه‌های بیشتری وجود دارد و اقتصاد جهانی را که با رکود درگیر است، به خطر می‌اندازد. آنچه مسلم است، کاستی های حکومت یک نفره در دومین اقتصاد بزرگ جهان آشکار است.
منبع: اکونومیست