پایگاه خبری فولاد ایران – علی رغمم اینکه بسیاری از تحلیلگران در ماه گذشته نگران بودند، محموله های نفتی روسیه هنوز نشانه هایی از کاهش عمده را نشان نداده است. در واقع، محموله‌های نفت خام روسیه در اولین هفته آوریل به بالاترین حد خود در سال جاری رسیده است. با این حال، اعتصاب خریداران در اروپا با امتناع بسیاری از شرکت‌های بزرگ از معامله با محموله‌های نفتی روسیه، نفت خام روسیه را مجبور می‌کند تا سفرهای طولانی‌تر و پیچیده‌تری را برای دستیابی به خریداران مشتاق در آسیا انجام دهد. در حالی که چین و هند از نفت خام روسیه که با تخفیف‌های بالا فروخته می‌شود و خریداران حساس به قیمت را جذب می‌کنند، دوری نمی‌کنند، تحلیلگران می گویند این محموله ها نمی تواند بشکه های از دست رفته را که دیگر به اروپا نمی رود، جبران کند.
آنها می گویند اجرای این امر نیاز به ابرنفت‌کش‌های زیادی دارد که به راحتی در بازار نفت‌کش‌های جهانی در دسترس نیستند. اگر روسیه اکنون بخواهد همان مقدار نفت را نه به اروپا، بلکه به چین منتقل کند، اولین مشکل لجستیکی که با آن مواجه است این است که نمی‌تواند نفتکش های عظیم الجثه را در بنادر پریمورسک یا اوست لوگا بارگیری کند، زیرا این بنادر به اندازه کافی عمیق نیستند تا این نفتکش ها در آنها لنگر بیندازند و روسیه باید از نفتکش های کوچکتر (STS انتقال نفت خام از کشتی به کشتی) کمک بگیرد. انتقال STS هفته ها طول می کشد، و پس از انجام انتقال، نفتکش دو ماه به سمت شرق حرکت می کند، تخلیه می شود و به بالتیک باز می گردد، این یعنی دو ماه دیگر.
جابجایی بشکه های روسیه برای خریدارانی مانند چین و هند بسیار جذاب است. اما پالایشگاه‌های چین و هند به دلیل تعهدات قراردادی با تولیدکنندگان خاورمیانه، با چالش‌هایی در مصرف بیش از حد نفت خام روسیه مواجه هستند. علاوه بر این، چین به دلیل چندین عامل هنوز تمایل زیادی به نفت خام روسیه نشان نداده است. اینها شامل حمل و نقل گران برای محموله های روسیه به دلیل تحریم ها، چالش های پرداخت و بیمه نفتکش هاست.
به گزارش فولاد ایران، روسیه ممکن است هنوز خریداران مشتاقی برای نفت خود در آسیای در حال توسعه داشته باشد، و این خریداران ممکن است به محدودیت های خرید نفت خام روسیه اهمیتی ندهند، اما مطمئناً به نرخ نفتکش ها و در دسترس بودن و سفرهای طولانی تر اهمیت خواهند داد.
منبع: Oilprice