پایگاه خبری فولاد ایران - تقریبا در آغاز هر جنگ، از جمله جنگ کنونی در اوکراین، کسانی هستند که اعلام می‌کنند جنگ به زودی تمام می‌شود و پس از آن می‌توان تجارت معمول را از سر گرفت. به ندرت این امر تحقق می یابد. به گزارش فولاد ایران، در حالی که هیچ کس نمی تواند به طور قطع بگوید که مسیر مناقشه روسیه و اوکراین چگونه خواهد بود، جنگ اقتصادی که در راستای آن در جریان است، به احتمال زیاد سیستم تجارت جهانی فعلی را نابود خواهد کرد. آخرین باری که یک سیستم تجاری در سراسر جهان از بین رفت کمی بیش از یک قرن پیش بود. از اواخر دهه 1800 تا آستانه جنگ جهانی اول، تسلط ناوگان بریتانیا بر دریاهای آزاد و دسترسی به امپراتوری بریتانیا، عصری از ثبات و ارتباط متقابل را ایجاد کرد که برای تجارت جهانی بسیار مطلوب بود. سپس، جنگ جهانی اول این ثبات و ارتباط متقابل را از بین برد.
حال بعید است که روسیه حتی در مواجهه با تحریم‌های فلج‌کننده اقتصادی به سادگی عقب‌نشینی کند. رهبر روسیه بیش از حد بر موضع خود مبنی بر اینکه روسیه باید حوزه نفوذ عاری از سربازان و موشک های ناتو داشته باشد، پایبند است. از طریق فشار اعمال شده توسط ایالات متحده و کشورهای اروپایی، اکثر کشورهای جهان مجبور خواهند شد تجارت خود با روسیه را به شدت کاهش دهند. با این حال، روسیه سلاح‌های تجاری قدرتمندی برای خود دارد، زیرا طبق گزارش اداره اطلاعات انرژی ایالات متحده، این کشور همچنان دومین تولیدکننده بزرگ نفت و گاز طبیعی در جهان پس از ایالات متحده است. اروپایی ها به ویژه به این صادرات وابسته هستند. می توان انتظار داشت هرگونه کاهش صادرات روسیه باعث افزایش قیمت ها شود. این دقیقاً همان چیزی است که از زمان شروع جنگ رخ داده و تحویل روسیه را پیچیده کرده است.
در واقع، روسیه تولیدکننده قابل توجهی از بسیاری از فلزات از جمله نیکل، کبالت، اورانیوم، طلا، نقره، سرب، روی و آهن است. نگاهی گذرا به صنعت معدن روسیه نشان می دهد که چقدر تولید مواد معدنی روسیه در بازارهای جهانی اهمیت دارد.
یکی از صادرات کلیدی روسیه، کود پتاس است، چیزی که قطع صادرات آن مطمئناً قیمت پتاس را بالا می برد و به نوبه خود قیمت مواد غذایی را حتی بالاتر از آنچه که هست می کند. هرگونه تصمیم روسیه برای جلوگیری از صادرات کالا از بازار جهانی باید به دقت تنظیم شود زیرا چنین اقدامی، البته با کاهش یا حذف درآمدهای صادراتی از محصولات هدف، اقتصاد روسیه را بیشتر تحت فشار قرار می دهد.
در یک ضربه دیگر به اقتصاد روسیه، کسب و کارهای خارجی با سرعت فزاینده ای روسیه را ترک می کنند. پس از رفتن، دیدن بازگشت آنها به این زودی ها دشوار است. با مسدود شدن دارایی های روسیه در خارج از کشور، بیم آن می رود که روسیه دارایی های متعلق به شرکت ها و افراد خارجی را در داخل مرزهای خود مصادره کند. برخی از بانک‌های روسی از بزرگترین سیستم پرداخت‌های بین‌المللی جهان به نام سوئیفت کنار گذاشته شده‌اند که ممکن است روسیه را وادار کند تا سیستم پرداخت خود را همراه با سایر کشورهایی که از تحریم‌ها رنج می‌برند مانند ایران، کوبا، کره شمالی و سوریه تشکیل دهد.
تصور عقب نشینی کامل از تحریم ها عملاً در هر سناریوی بلندمدت احتمالی به همان اندازه سخت است که تصور کنیم روسیه از اوکراین عقب نشینی کند و بگوید متاسفم. نتیجه تحریم ها و جنگ تاکنون باعث شده است که قیمت تمام کالاها به طور قابل توجهی افزایش یابد، به ویژه گندم که نسبت به قبل از جنگ 50 درصد افزایش یافته است. نفتی که قبلاً در سطح بالایی معامله می شد، اکنون به راحتی بالای 110 دلار در هر بشکه است که حدود 25 درصد نسبت به آغاز جنگ افزایش یافته است. قیمت مواد غذایی، به طور کلی در حال افزایش است. قیمت‌های بالا فعالیت اقتصادی را تضعیف می‌کند، زیرا خریداران از خرید چیزی که توانایی خرید آن را ندارند، دست می‌کشند. اگر رکود بعدی عمیق و طولانی شود، ممکن است فروپاشی ترتیبات تجاری فعلی را تسریع بخشد، زیرا مردم در سراسر جهان به دنبال محافظت از صنایع داخلی خود در برابر صنایع خارجی با محدود کردن تجارت هستند.
در این میان، روس‌ها ممکن است سازماندهی مجدد سیستم تجارت جهانی را به دست آورند، سیستمی که ممکن است به بلوک‌های تجاری نسبتاً بسته با تأکید بیشتر و بیشتر بر خودکفایی به عنوان سنگری محتاطانه در برابر اختلالات غیرمنتظره از جمله جنگ منجر شود.
منبع: Oilprice