پایگاه خبری فولاد ایران - تا همین اواخر، بانکهای مرکزی استدلال می کردند که تورم گذرا و بیانگر شرایط منحصر به فرد تاریخی است و بنابراین نیازی به مداخله آنها نیست. با این حال، در هفتههای اخیر، بانکهای مرکزی بزرگ ریسکهای تورم را دوباره ارزیابی کردهاند و نشان دادهاند که اکنون بیشتر نگران تداوم آن هستند. اما سیاستگذاران اقتصادی، اعم از بانکهای مرکزی و تصمیمگیرندگان دولت، باید انعطافپذیر باقی بمانند، با واقعیتها هماهنگ باشند و آماده باشند تا انتظارات و پاسخها را به شرایط به سرعت در حال تغییر، تعدیل کنند. با کاهش همهگیری کووید و شروع خرید مصرفکنندگان، قیمتها در سراسر جهان شروع به افزایش کرد. این سرعت بازیابی تنگناهایی ایجاد کرد و قیمت ها را در سراسر زنجیره تامین بالا برد و کمبودهایی در نیروی کار نیز ایجاد کرد.
افزایش قیمتها، فشارهای تورمی را بیشتر کرد زیرا کسبوکارها قیمتهای خود را افزایش دادند. این فشارها بر تفکر بانک مرکزی نیز تأثیر گذاشته است. در حالی که آنها زمانی اصرار داشتند که تورم گذرا و نتیجه بازگشت به حالت عادی پس از یک انقباض شدید اقتصادی است، اما در حال حاضر، دیدگاه های خود را اصلاح می کنند.
بانک های مرکزی که تعادل قیمت و اشتغال را در اولویت قرار می دهند، در حال حاضر با افزایش نرخ بهره، به عنوان ابزار اصلی خود برای تنظیم اقتصادی، برای کنترل تورم اقدام می کنند. متأسفانه، کندی اقتصاد به طور کلی اشتغال را نیز کاهش می دهد، به این معنی که این دو اولویت با یکدیگر رقابت می کنند. این تنش امروز مشهود است. نرخ بیکاری کاهش یافته است، اما نسبت به سطوح قبل از کووید، همچنان بالاست. در ماه ژوئن، سازمان بینالمللی کار تخمین زد که همهگیری باعث کمبود 144 میلیون شغل در سال 2020 شده است و در حالی که بهبودی در حال انجام است، مشاغل از دست رفته تا سال 2023 جایگزین نخواهند شد.
به گزارش فولاد ایران، بانکهای مرکزی از نگرانی جدیدی در مورد تورم و آمادگی برای مبارزه با آن خبر میدهند. فدرال رزرو ایالات متحده و بانک مرکزی اروپا حمایت هایی را که از طریق خرید دارایی هایی مانند اوراق قرضه به اقتصاد خود ارائه می دهند، کاهش داده اند. بریتانیا و نروژ نرخ های بهره را افزایش داده اند و فدرال رزرو اعلام کرده است که انتظار دارد در سال آینده سه بار نرخ بهره را افزایش دهد. 9 بانک مرکزی اقتصاد نوظهور یا نرخ های خود را افزایش داده اند یا گفته اند که به زودی این کار را خواهند کرد. حتی در ژاپن، که فشارهای کاهش تورم مدتها بر چشمانداز اقتصادی حاکم بوده است، نشانههایی از تشدید آن وجود دارد.
به طور کلی، عدم قطعیت همچنان ادامه دارد. بزرگترین علامت سوال در حال حاضر نوع اومیکرون و تهدیدی است که برای بهبودی های نوپا ایجاد می کند. شواهد نشان میدهد که این سویه تلفات سنگینی بر جمعیتهای واکسینه شده نخواهد داشت، اما واکنش سریع و سنگین به ظهور آن یادآور این است که وضعیت همچنان سیال است و سیاست گذاران باید بتوانند به سرعت به تحولات واکنش نشان دهند. با این حال، اگر یک سقوط یا یک بحران وجود داشته باشد، تمام پیش بینی ها لغو میشود و در آن شرایط، تورم یک نگرانی جزئی خواهد بود.
منبع: Japan Times