پایگاه خبری فولاد ایران - در بحبوحه تعهدات برای حذف تدریجی استفاده از زغال سنگ و کاهش انتشار گازهای گل خانه ای، رهبران جهان در کنفرانس اخیر تغییرات آب و هوایی سازمان ملل متحد (COP26) در گلاسکو با اصلاح بازارهای جهانی کربن و بهبود قوانین مربوط به تجارت کربن موافقت کردند که به عنوان ابزارهای کلیدی در گذار به سمت کربن زدایی تلقی می شود. تجارت کربن سیستمی است که به موجب آن یک دولت محدودیتی را برای مقدار کربنی که می تواند منتشر شود تعیین می کند و سپس این مقدار را به واحدها تقسیم می کند. این واحدها به گروه ها، صنایع و مشاغل مختلف تخصیص داده می شوند و سپس مانند هر کالایی قابل معامله هستند. طرفداران این سیستم می گویند که تجارت کربن در نهایت باعث افزایش سرمایه گذاری در راه حل های سازگار با محیط زیست می شود، زیرا قیمت کربن پروژه های سوخت فسیلی را رقابتی تر می کند و در عین حال منابع انرژی کم کربن مانند باد و خورشید را تشویق می نماید. در واقع، انجمن تجارت بین‌المللی انتشار گازهای گلخانه‌ای می‌گوید که تجارت کربن این پتانسیل را دارد که هزینه اجرای اهداف ملی انتشار را به نصف کاهش دهد و تا سال 2030 سالانه 250 میلیارد دلار صرفه‌جویی شود. همچنین ادعا می‌کند که می‌تواند حذف حدود 5 میلیارد تن دی اکسید کربن را تسهیل کند.
شرکت‌کنندگان در COP26 روی مجموعه‌ای از قوانین شفاف و یکسان برای تجارت بین‌المللی گازهای گلخانه‌ای به توافق رسیدند. این بدان معناست که کشورهایی که در تلاش برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای هستند، می توانند با خرید اعتبارات جبرانی از کشورهای دیگر که با موفقیت انتشار گازهای گلخانه ای خود را کاهش داده اند، تا حدی به اهداف اقلیمی خود برسند. این فرآیند همچنین امکان ایجاد یک بازار جداسازی کربن تحت نظارت سازمان ملل را فراهم می کند که در آن دولت ها و نهادهای خصوصی می توانند اعتبارات انتشار گازهای گلخانه ای را از طریق پروژه های کم کربن مبادله کنند.
به گزارش فولاد ایران، انتظار می رود اجرای این امر پیامدهای متفاوتی برای بازارهای توسعه یافته و در حال ظهور داشته باشد. اکثر کشورهای توسعه یافته احتمالاً خریداران اعتبار کربن هستند، در حالی که بیشتر بازارهای نوظهور احتمالاً صادرکننده اعتبار کربنی خود خواهند بود. با توجه به این موضوع، انتظار می رود قوانین شفاف کننده تجارت بین المللی فرصت های قابل توجهی را برای بازارهای نوظهور فراهم کند. به عنوان مثال، وزارت محیط زیست برزیل ادعا کرد که این معاهده یک پیروزی برای برزیل است و این کشور قرار است به یک صادرکننده مهم اعتبار کربن تبدیل شود. با توجه به اینکه برزیل جایگاه بخش اعظم آمازون است و پتانسیل قابل توجهی برای ساخت پروژه های انرژی تجدیدپذیر دارد، اجرای این توافق نامه می تواند به دنبال سرمایه گذاری در پروژه هایی برای کاهش چشمگیر انتشار گازهای گلخانه ای، به نفع این کشور باشد. علاوه بر این، این معاهده از طریق صندوق انطباق به بازارهای نوظهور کمک خواهد کرد. حدود 5 درصد از کل درآمد حاصل از این معاملات جبرانی به این صندوق هدایت می شود، که به کشورهای کم درآمد در تلاش برای مبارزه با اثرات تغییرات آب و هوایی کمک می کند. در حالی که مالیات‌های داخلی کربن و طرح‌های تجارت آلاینده‌ها عمدتاً در میان کشورهای ثروتمندتر متمرکز شده‌اند، برخی از بازارهای نوظهور در حال پیشرفت در این زمینه هستند. مکزیک، کلمبیا، شیلی و آفریقای جنوبی از جمله کشورهایی هستند که طرح تجارت آلاینده ها یا مالیات کربن را اجرا کرده یا برنامه ریزی کرده اند. کشور دیگری که می تواند به زودی به این فهرست بپیوندد اندونزی است. در اواسط نوامبر، رسانه های بین المللی گزارش دادند که دولت اندونزی قوانین جدیدی را در رابطه با تجارت کربن امضا کرده است.
منبع: Oilprice