پایگاه خبری فولاد ایران - بیش از یک قرن پیش، سوختهای فسیلی نقش اساسی در زندگی بشر داشتند. دولت این فناوری را پذیرفت و در زیرساخت ها و تولیدات مورد نیاز برای رشد آن سرمایه گذاری کرد. اکنون به این نتیجه رسیده ایم که استخراج و سوزاندن سوخت های فسیلی زندگی را در سیاره ما از بین می برد. سوختهای فسیلی در سال 2018 باعث مرگ 8.7 میلیون نفر در سراسر جهان شد. جان انسان ها تنها چیزی نیست که از دست می رود. بیش از 1 میلیارد موجود دریایی در امتداد سواحل کانادا در طول موج گرمای تابستان امسال در شمال غربی اقیانوس آرام از بین رفتند. سوخت فسیلی یک فناوری مربوط به گذشته است.
به گزارش فولاد ایران، آخرین گزارش هیئت بین دولتی سازمان ملل متحد در مورد تغییرات آب و هوایی (IPCC) نشان داد که برخی از اثرات آب و هوایی در حال حاضر غیرقابل برگشت هستند و تنها از طریق اقدام فوری و هماهنگ بین المللی می توان امیدوار بود که از شدیدترین پیامدها جلوگیری کنیم. واقعیت وحشتناک این است که انفعال، یا حتی اقدامات نیمه تمام، به قیمت جان های بیشماری تمام خواهد شد. با این حال، کنگره هنوز به ضرورت آب و هوا با فوریتی که یک بحران تهدید کننده بشریت می طلبد، واکنش نشان نمی دهد. برای شروع، کنگره باید به آغاز عصر انرژی جدید کمک کند. انتقال سریع مدیریت شده از سوختهای فسیلی، از جمله پایان دادن به پالایشگاهها، زیرساختها و خطوط لوله های جدید، آلودگیهای خطرناکتر و انتشارات گرمایشی را محدود میکند و میتواند از بدترین بحران آبوهوایی جلوگیری کند و در عین حال آیندهای را که در آن جوامع و سیاره ما در آن زندگی میکند تضمین کند.
منبع: The Guardian