پایگاه خبری فولاد ایران - به نظر می رسد هیچ کس نمی تواند در مورد انرژی هسته ای به توافق برسد. افکار عمومی در مورد اینکه آیا انرژی هستهای میتواند جهان را از تغییرات آب و هوایی نجات دهد یا نه، و اینکه آیا انرژی هستهای یک جایگزین انرژی پاک و ایمن است یا یک بمب ساعتی خطرناک، اختلاف نظر دارند.
نظرات اعضای اتحادیه اروپا در مورد انرژی هسته ای کاملاً متفاوت است. اسکاتلند میزبان اجلاس آب و هوا COP26 در گلاسکو است. آلمان به شدت مخالف هسته ای است و در حال حذف تدریجی آن است، با اینکه این نوع انرژی تقریباً یک سوم از ترکیب انرژی این کشور را در سال 2000 تشکیل می داد. در همین حال، گروهی متشکل از 10 کشور اتحادیه اروپا با رهبری فرانسه، درخواست می کند انرژی هسته ای را به بخشی کلیدی از سیاست آب و هوایی اتحادیه اروپا تبدیل کند. ماه گذشته، فرانسه نامهای به کمیسیون اروپا ارسال کرد و در آن استدلال کرد که انرژی هستهای بهعنوان «منبع انرژی مقرونبهصرفه، باثبات و مستقل» است که میتواند از مصرفکنندگان اتحادیه اروپا که در حال حاضر از بحران انرژی رنج میبرند. بلغارستان، کرواسی، جمهوری چک، فنلاند، مجارستان، لهستان، اسلواکی، اسلوونی و رومانی از این نامه حمایت کردند. اکثر این 10 کشور در حال حاضر برای بخش قابل توجهی از ترکیب انرژی داخلی خود به انرژی هسته ای متکی هستند.
در ماه آگوست، کمیسیون اقتصادی سازمان ملل متحد برای اروپا (UNECE) یک تحقیق فناوری منتشر کرد که در آن استدلال میکرد انرژی هستهای میتواند برای دستیابی به اهداف تعیین شده توافقنامه آبوهوای پاریس و دستور کار 2030 برای توسعه پایدار کلیدی باشد.
مطالعات دیگر نشان می دهد که انرژی هسته ای ممکن است به هیچ وجه پاسخی برای کاهش تغییرات آب و هوایی نباشد. مقالهای که در مجله Energy Policy در آگوست سال جاری منتشر شد، استدلال میکند که ظرفیت نصبشده انرژی هستهای در حال حاضر بسیار کوچک است و افزایش آن برای داشتن هر نوع آینده پس از انتقال انرژی بسیار دشوار است. به دلیل موانع فنی و منابع محدود، بیشتر شدن انرژی هستهای میتواند بسیار پرهزینه باشد و اغلب با فجایع مهمی مانند فجایع چرنوبیل، فوکوشیما و جزیره تری مایل همراه است.
بر اساس گزارش اخیر بلومبرگ، یکی از تنها کشورهایی که در حال حاضر یک برنامه قوی و عملی برای توسعه هستهای دارد، چین است که برنامهای برای تولید انرژی هستهای چشمگیر، سریع و با هزینه نسبتاً کم دارد. به گزارش فولاد ایران، پکن قصد دارد 150 رآکتور هسته ای جدید را طی 15 سال آینده به کار بیاندازد که معادل ظرفیت هسته ای است که کل جهان در 35 سال گذشته ساخته است. این اقدام می تواند تا 440 میلیارد دلار هزینه داشته باشد. بلومبرگ می نویسد تا اواسط این دهه، این کشور از ایالات متحده به عنوان بزرگترین تولید کننده انرژی هسته ای در جهان پیشی خواهد گرفت. با توجه به اندازه انتشار کربن در این کشور، این یک پیشرفت ویژه برای چین است. در واقع، چین ممکن است تنها کشوری در جهان باشد که میتواند منابع قابل توجهی را برای افزایش حجم هستهای آنقدر سریع به دست آورد و خط بطلان بر این عقیده که انرژی هسته ای بسیار کم و بسیار دیر است، باشد.
منبع: Oilprice