پایگاه خبری فولاد ایران - کشتی‌های باری منتشرکننده‌های بزرگ کربن هستند و اگر کشورها و شرکت‌ها امیدوارند به اهداف توافق پاریس برسند، باید شیوه مدیریت حمل‌ونقل بار را تغییر دهند و با استفاده از باتری‌های الکتریکی یا سوخت‌های جایگزین، آن را سبزتر کنند. در حال حاضر، حمل و نقل محصولات در اقیانوس ها با استفاده از کشتی‌های باری، انتشار گازهای گلخانه‌ای بیشتری را نسبت به دو میلیارد خودرو و کامیون تولید می‌کند. این صنعت حدود 10 تا 15 درصد از کل انتشار گوگرد و اکسید نیتروژن را تشکیل می دهد.
اما تغییر چهره حمل و نقل کالا کار ساده ای نیست. تولیدکنندگان باید بهترین انرژی تجدیدپذیر را برای استفاده در سوخت رسانی به این کشتی‌ها در نظر بگیرند. در ژوئن امسال، کمیته حفاظت از محیط زیست دریایی IMO الزامات کارایی کشتی ها را تشدید کرد و آن را بر اساس استراتژی خود توسعه داد. کشتیرانی مرسک هدف صفر کردن انتشار کربن تا سال 2050 را تعیین کرد. سورن تافت، مدیر عامل مرسک گفت "تنها راه ممکن برای دستیابی به کربن زدایی در صنعت ما، تبدیل کامل سوخت‌ها و بدون کربن کردن زنجیره‌های تامین است".
به گزارش فولاد ایران، شرکت‌های کشتیرانی دیگر نیز به دنبال تغییر رویه برای تشویق بیشتر کربن‌زدایی کوتاه مدت هستند تا زمانی که راه‌حل بلندمدت در دسترس باشد. برای دستیابی به تعهدات کاهش کربن در صنعت کشتیرانی در راستای اهداف توافقنامه پاریس، هم دولت های ایالتی و هم شرکت های چند ملیتی باید یک استراتژی و بودجه منسجم برای سرعت بخشیدن به توسعه سوخت ها و فناوری های جدید برای استفاده در کشتیرانی ایجاد کنند.
منبع: راشاتودی