پایگاه خبری فولاد ایران - با افزایش هزینه های زندگی در سراسر جهان، دولت ها دیگر کار مهار تورم را به بانک های مرکزی خود واگذار نمی کنند. آنها به روش های دیگری نیز به این پدیده پاسخ می دهند. تاریخچه طولانی از سیاست های دیگر با هدف کاهش قیمت ها وجود دارد که بسیاری از آنها در حال حذف شدن هستند، از گروه ضربت زنجیره تامین جو بایدن، رئیس جمهور ایالات متحده و یارانه های انرژی اروپا گرفته تا کنترل های سراسری آرژانتین.
به گزارش فولاد ایران، دو قانون اساسی اقتصاد ارتدکس در دهه های اخیر این بوده که قیمت ها باید در بازارهای آزاد تعیین شود و مدیریت تورم وظیفه سیاست‌های پولی است. اما فشارهای قیمت در امسال، به دنبال محرک های بی سابقه دولت ها و بانک های مرکزی که تقاضا را در سرتاسر جهان تقویت می‌کند، موضوع را مبهم کرده است. مشخص نیست که چگونه افزایش نرخ بهره می تواند به علل تورم همه گیر که از سمت عرضه است، مانند عقب ماندگی های حمل و نقل یا کمبود مواد و نیروی کار، رسیدگی کند.
نظرسنجی ها نشان می دهد که ایالات متحده و بریتانیا نگران افزایش قیمت ها هستند. همه گیری بحث درباره نقش دولت ها در اقتصاد را احیا کرده و تورم بخشی از این بحث است. دیدگاه غالب این بوده است که رها کردن بازارها کارآمدترین راه برای ارائه کالاهای ارزان است. اما بحران زنجیره تامین امسال سوالاتی را در مورد اینکه آیا تلاش برای کارآیی و قیمت‌های پایین به ثبات یا حتی امنیت ملی تمام می شود؟
افزایش شدید قیمت انرژی یکی از بزرگ ترین مؤلفه های تورم همه‌گیر است و دولت‌ها برای مهار این ضربه وارد عمل می‌شوند. این موضوع احتمالاً در نشست این هفته رهبران گروه 20 برجسته خواهد شد. فرانسه برای افراد کم درآمد یک یارانه ۱۰۰ یورویی در نظر گرفته است. اسپانیا قول داده که برای محدود کردن قبض‌های خانوار اقدام کند و مالیات بادآورده‌ای را بر برخی از تامین‌کنندگان انرژی وضع کند. کنیا از صندوق تثبیت برای کاهش قیمت بنزین استفاده می کند و همچنین مالیات بنزین را کاهش می دهد. یارانه هایی مانند این توسط اقتصاددانان به عنوان ضد تورم تلقی نمی شود و هزینه ها را محدود نمی کنند، بلکه آنها را به طور متفاوت تقسیم می کند.
افزایش قیمت مواد غذایی نیز می تواند باعث ایجاد یک بحران اجتماعی شود و امسال شاهد سریع ترین افزایش آن در یک دهه بوده ایم. برخی کشورها در تلاش برای افزایش عرضه هستند. بانک مرکزی نیجریه از کشاورزان با وام های ارزان حمایت می کند تا بتوانند تولید را افزایش دهند. روسیه، بزرگترین صادرکننده گندم در جهان، به دنبال بهبود بهره وری در مزارع خود نیز است اما اذعان می کند که این کار زمان می برد و همچنین فروش در خارج از کشور را محدود می کند تا اطمینان حاصل شود که غلات کافی برای بازار داخلی وجود دارد. ممنوعیت صادرات گوشت توسط آرژانتین در اوایل سال جاری نمونه دیگری است. سایر دولت ها بر نحوه فروش مواد غذایی تمرکز کرده اند.
بایدن ماه هاست که برای رفع تنگناهایی که قیمت‌های مصرف‌کننده را بالا می‌برد و کمبودهای کریسمس را تهدید می‌کند مبارزه می‌کند. چین، در حال حاضر از تورم بالای مصرف کننده رنج نمی برد اما نگران افزایش قیمت برخی تولیدکنندگان، به ویژه زغال سنگ است که تهدیدی برای تشدید کمبود برق است. حاکمان اروپا نیز یک برنامه بلندمدت برای یکی دیگر از محرک های کلیدی تورم همه گیر یعنی تراشه ها دارند.
منبع: Bloomberg