پایگاه خبری فولاد ایران - در حالی که رهبران جهان روز یکشنبه در گلاسکو گرد هم می آیند تا درباره چگونگی حفظ این سیاره بحث کنند، یکی از اصلی ترین نقاط اختلاف بین اقتصادهای بالغ تر و اقتصادهای در حال توسعه چگونگی تأمین بودجه مبارزه با بحران آب و هوایی است. به گزارش فولاد ایران، مگا بحری، گزارشگر شبکه الجزیره، با آرونابها گوش، بنیانگذار و مدیر اجرایی شورای انرژی، محیط زیست و آب مستقر در دهلی نو، یکی از اندیشکده های پیشرو در زمینه تحقیقات سیاسی آسیا، در مورد شکاف گسترده بین کشورهای ثروتمند و فقیرتر و نیاز به اهداف خالص صفر فعلی گفتگو می کند و راه حل های عملی کمک به کشورهای در حال توسعه جهت تأمین بودجه مورد نیاز برای رسیدن به اهداف آب و هوایی را ارائه می دهد.
از نظر آرونابها گوش، مهمترین هدف از کنفرانس آتی تغییرات آب و هوایی سازمان ملل متحد (COP26) ارائه ابزاری به کشورهاست که بتوانند واقعاً به اهداف اقلیمی که برای خود تعیین کرده اند برسند. وی هدف دیگر این سازمان را بالا بردن جاه طلبی در مورد آنچه کشورها می توانند انجام دهند، می داند. طبق نظر آرونبها تنها راه برای حفظ سیاره در یک مسیر پایدار، داشتن شانس حفظ دما در حد دو درجه یا تا 1.5 درجه بالاتر از سطح قبل از صنعتی شدن، است. این هدف باید شامل مواردی مانند انتشار صفر کربن و همچنین کارهایی باشد که آنها در کوتاه مدت انجام خواهند داد.
وی می گوید کشورهای در حال توسعه تنها زمانی می توانند به این هدف برسند که سرمایه گذاری کافی و دسترسی به فناوری داشته باشند که بخشی از این بودجه باید به صورت کمک هزینه باشد.
آنچه کشورهای در حال توسعه خواستار آن هستند، صرفاً سرمایه گذاری واقعی برای ایجاد زیرساخت های انرژی پاک مورد نیاز اقتصاد آنهاست و اگر این سرمایه‌گذاری و فن آوری ها در دسترس نباشد و نرخ های بهره بسیار بالا باشد، رسیدن به اهداف آب و هوایی را دچار مشکل می کند.
تخمین زده می شود که جهان در حال توسعه تنها تا سال 2030 به چیزی حدود 3.5 تریلیون دلار برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای، ایجاد زیرساخت های انرژی تجدیدپذیر و غیره نیاز دارد. در واقع، اتفاقی که افتاده این است که ما در دام چیزی گرفتار شده ایم که من آن را حداکثر مذاکره و حداقل عمل می نامم. سرمایه گذاران فکر می کنند که قرار دادن انرژی های تجدیدپذیر یا تحرک الکتریکی یا بهره وری انرژی در پروژه های صنعتی در کشورهای در حال توسعه با انواع خطرات از جمله ارزی، سیاسی، سیاستی و غیره مواجه خواهد شد و محافظت از تما اینها هزینه مالی بسیار زیادی را می طلبد. بنابراین، یک مکانیسم بین‌المللی نیاز است که بتواند ریسک این سرمایه‌گذاری ها را کاهش دهد.
آرونابها در ادامه گفت باید نوعی مکانیسم برای افزایش بودجه عمومی مرتبط با این موضوع در سال های آینده وجود داشته باشد. وی افزود ما به یک برنامه در امور مالی نیاز داریم که بر ریسک زدایی متمرکز باشد، زیرا در غیر این صورت، هرگز آن حجم از سرمایه نهادی را که برای مبارزه با بحران آب و هوایی مورد نیاز است را به دست نخواهیم آورد.
منبع: Aljazeera