[ سبد خرید شما خالی است ]

جوانان شرق آسیا خسته و نا امید

پایگاه خبری فولاد ایران - لی شیائومینگ به عنوان یک دبیرستانی که در شهر کوچکی در شرق چین در حال بزرگ شدن بود، رویای رفتن به شهری بزرگ را در سر داشت تا زندگی بهتری داشته باشد.

او در حال حاضر 24 ساله است و فقط می خواهد استراحت کند. در سراسر کشور، جوانانی مانند لی که می خواست با نام مستعار از او نام برده شود زیرا از پیامدهای سیاسی دیدگاه هایش می ترسید، از رقابت شدید برای دانشگاه و مشاغل و رقابت بی امان پس از استخدام خسته شده اند و در حال حاضر از فلسفه جدیدی که آن را "تانگ پینگ" یا "دراز کشیدن" نامیده اند استقبال می کنند. این عبارت ظاهرا ریشه در یک پست در اوایل امسال در یک انجمن آنلاین دارد. نویسنده آن پست که اکنون حذف شده است، پیشنهاد کرد که مردم به جای این که تمام زندگی خود را به دنبال آپارتمان و ارزش های سنتی خانوادگی بکنند، باید زندگی ساده ای را دنبال کنند. به عبارت دیگر، فقط "دراز بکشید". صحبت از "تخت خوابیدن" به سرعت در چین گسترش یافت زیرا جوانان با رقابت شدید برای جذاب ترین مشاغل، به ویژه در زمینه فناوری و سایر زمینه های کارمندی، رقابت می کنند. همزمان با سرکوب شرکت های خصوصی در این کشور، مردم نسبت به آنچه فرهنگ کار طاقت فرسا می دانند، هشدار دادند. در بسیاری از شرکت های فناوری و استارتاپ ها متدوال است که افراد تقریباً دو برابر یا بیشتر از تعداد ساعت در یک هفته کاری معمولی کار کنند.


علاقه به پدیده "دراز کشیدن" در رسانه های اجتماعی به سرعت مورد توجه قرار گرفت ولی مخالفت رسانه های دولتی را برانگیخت و آنها اظهار کردند که جوانان باید سخت کار کنند. با این حال، این پدیده محدود به چین نیست. در سراسر شرق آسیا، جوانان می گویند که از کار سخت برای دستمزد اندک خسته شده اند. در کره جنوبی، جوانان از ازدواج و خرید خانه منصرف می شوند. در ژاپن، آنها آنقدر به آینده این کشور بدبین هستند که از جمع کردن دارایی های مادی خودداری می کنند. لیم وون تاک، استاد جامعه شناسی در دانشگاه کیمیونگ کره جنوبی می گوید: "جوانان بسیار سرخورده شده اند. آنها نمی دانند چرا باید اینقدر سخت کار کنند". با افزایش ناامیدی جوانان از فشارهای بی وقفه، آنها می گویند که می خواهند از آداب و رسوم معمول مانند ازدواج یا بچه دار شدن دست بکشند.


لی هر روز در دبیرستان مشغول مطالعه بود. در امتحان ورودی کالج، در میان دانش آموزان برتر دبیرستانی در استان شاندونگ قرار گرفت. او در حال تحصیل در مقطع کارشناسی ارشد در یکی از سه دانشکده حقوقی برتر چین است و امیدوار بود در یک شرکت حقوقی معتبر بین المللی مستقر در پکن کار کند. اما وقتی در ماه مارس برای فارغ التحصیلی و کارآموزی اقدام کرد، از طرف بیش از 20 شرکت حقوقی بین المللی در چین رد شد و به عنوان کارآموز در یک شرکت حقوقی داخلی شروع به کار کرد. لی گفت: "رقابت بین من و سایر کارآموزان بسیار شدید بود. وقتی دانشجویانی را می بینم که هنوز در تلاش هستند به شرکت های معتبر حقوقی بین المللی بروند ، احساس خستگی می کنم و دیگر نمی خواهم با آنها رقابت کنم". او گفت که شیوه زندگی "تانگ پینگ" در او شروع به طنین اندازی کرده است. لی که از تلاش برای پیشرفت خسته شده است، تصمیم گرفته با انجام حداقل کار در کارآموزی "دراز بکشد". او می گوید: "بسیاری از افرادی که از من بهتر بودند بیشتر از من کار می کردند، بنابراین احساس اضطراب کردم.


شیوه زندگی در "تانگ پینگ" بلندپرواز نبودن و سخت کار نکردن است. شعار پدیده "وی بو" نیز که اصولی همانند تانگ پینگ را دنبال می کند این است که "من ازدواج نمی کنم، خانه نمی خرم یا بچه دار نمی شوم، کیف یا ساعت مچی نمی خرم و در محل کارم سست می شوم ... من یک شمشیر آشکار برای تحریم مصرف گرایی هستم". البته این گروه سرانجام پس از جذب هزاران شرکت کننده در بهار امسال منحل شد.


فشارهایی که جوانان در چین با آن روبرو هستند بسیار زیاد است. بر اساس داده های وزارت آموزش چین، امسال 9.09 میلیون دانشجو از دانشگاه یا کالج فارغ التحصیل شده اند. بسیاری از آنها از برنامه های کاری شدید، به ویژه در شرکت های بزرگ فناوری، شکایت می کنند.


به گزارش فولاد ایران، افزایش هزینه مسکن بر فشارها افزوده است. بر اساس گزارش اداره ملی آمار چین، متوسط هزینه یک واحد مسکونی در پکن در شش سال تا 2019 بیش از دو برابر شده است. در مدت مشابه، متوسط درآمد سالانه فقط 66 درصد افزایش یافته است. افزایش هزینه های مسکن بر فشار بر جوانان در چین می افزاید. امتناع از ازدواج و بچه دار شدن در بین جوانان مناطق شرق آسیا بسیار رواج پیدا کرده است.


شین، که در دانشگاه معتبر یونسی در سئول تحصیل می کند، می گوید: "من فکر می کنم بزرگترین مشکل این است که قیمت خانه ها به شدت افزایش می یابد." او افزود که نمی داند آیا می تواند از نظر مالی از یک کودک حمایت کند یا خیر. مانند سایر کشورها، فشار بر بازار کار کره جنوبی به ویژه در زمان همه گیری کرونا افزایش یافته است. بر اساس گزارش وب سایت دولتی آمار کره جنوبی، سال گذشته نرخ بیکاری کره جنوبی به 4 درصد رسید که بالاترین میزان در 19 سال گذشته است. داده ها همچنین نشان داد که 9 درصد از افراد بین 15 تا 29 سال بیکار بوده اند. لیم، استاد دانشگاه کیمیونگ می گوید: "بازار کار آنقدر ضعیف است که به دست آوردن کار سخت می شود و از آنجا که شغل وجود ندارد، شما کمتر قادر به برنامه ریزی برای زندگی آینده هستید".


دلایل اجتماعی برای کنار گذاشتن شیوه های سنتی زندگی بسیار است. مسائل فمینیستی، مانند تبعیض جنسیتی و جنایات جنسی دیجیتالی نیز اخیراً در جامه مردسالار کره جنوبی مطرح شده است. شین، گفت که مادرش پس از به دنیا آوردن او و خواهر کوچکترش کار خود را ترک کرد. حالا، او نمی خواهد اجازه دهد ازدواج مانع زندگی شخصی یا حرفه ای او بشود. شین می گوید: "من فکر می کنم که ازدواج مانع کار حرفه ای من یا کارهایی می شود که شخصاً می خواهم انجام دهم. من در حال مطالعه و کار سخت برای دستیابی به خودکفایی هستم، اما نمی خواهم با ازدواج یا بچه دار شدن از آن دست بکشم."


نسل استعفا
جوانان ژاپنی نیز سالهاست به دلیل فشار کار و رکود اقتصادی ناامید شده اند. برخی از آنها با عنوان "satori sedai"  یا "نسل استعفا" شناخته می شوند، اصطلاحی که برای اولین بار در سال 2010 در یک شبکه سایبری استفاده شد. این پدیده با نگرش های بدبینانه نسبت به آینده و عدم تمایل مادی مشخص می شود. کنتا ایتو، 25 ساله که خود را مینیمالیست توصیف می کند و با نسل استعفا همزاد پنداری می کند و می گوید: "من پولم را صرف چیزهایی می کنم که دوست دارم و در آنها ارزش پیدا می کنم." او در یک شرکت مشاوره ای در توکیو دستمزد مناسبی دریافت می کند، اما به مالکیت چیزهایی مانند خانه یا ماشین اهمیتی نمی دهد. تقریباً 26 درصد از 2824 نفر که در سنین 16 تا 35 سال در ژاپن زندگی می کنند توسط شرکت مشاوره ای Dot در توکیو در سال 2017 مورد بررسی قرار گرفتند. آنها گفتند که خود را با ویژگی های نسل ساتوری مرتبط می دانند و فراتر از آنچه می خواهند، انجام نمی دهند. آنها کمتر مادی گرا هستند و علاقه چندانی به مصرف ندارند.


 اقتصاد ژاپن از زمان انفجار حباب دارایی هایش در اوایل دهه 1990 تا حد زیادی راکد مانده است. بر اساس گزارش بانک جهانی، رشد تولید ناخالص داخلی این کشور از 4.9 درصد در سال 1990 به 0.3 درصد در سال 2019 کاهش یافته است، این در حالی است که متوسط حقوق واقعی سالانه از 4.73 میلیون ین (43000 دلار) در سال 1992 به 4.33 میلیون ین (39.500 دلار) در سال 2018 کاهش یافته است. ناناکو ماسوبوچی 21 ساله، ارشد در دانشگاه گاکوشوین در توکیو، دستمزد راکد را یکی از عواملی دانست که تصمیم او برای کار در خارج از کشور را چند سال پس از فارغ التحصیلی تحت تأثیر قرار داده است. او گفت: "در مورد اقتصاد ژاپن، نمی توانم احساس مثبت داشته باشم". او نگران است که منابع کشور به جای مراقبت از نسل خود بر مراقبت از افراد مسن متمرکز شود. طبق آمار اداره آمار ژاپن، افراد 20 تا 30 ساله یک پنجم جمعیت ژاپن را تشکیل می دهند، در حالی که بیش از یک سوم آنها بالای 60 سال سن دارند. در مقابل، حدود 27 درصد از جمعیت ایالات متحده در سال 2019 در 20 و 30 سالگی خود بودند، در حالی که کمتر از یک چهارم آنها بالای 60 سال داشتند. ایتو می گوید: "با افزایش روزافزون پیرها و تبدیل شدن ما به نسل در اقلیت، بیشتر مالیات ژاپن صرف این می شود تا پیرها عمر طولانی داشته باشند."


تغییر وضعیت جمعیتی در سایر مناطق شرق آسیا نیز نگران کننده است. بر اساس آمار کره جنوبی، سال گذشته، این کشور برای اولین بار بیشتر از تعداد زایمان، مرگ و میر ثبت کرده است. بر اساس داده های سرشماری، جمعیت چین در 10 سال قبل از سال 2020 با کندترین نرخ طی دهه های گذشته افزایش یافته است. در تلاش برای حل بحران جمعیتی، چین در ماه مه اعلام کرد که به زوج ها اجازه می دهد سه فرزند داشته باشند، اما مشخص نیست که چقدر موثر خواهد بود. سیاست دو فرزندی که در سال 2015 وضع شد، نیز نتوانست باعث زایمان بیشتر شود. با توجه به این که 13.5 درصد از مردم این کشور در حال حاضر 65 سال یا بیشتر دارند، این نگرانی ایجاد می شود که کارگر جوان کافی برای ادامه رشد اقتصادی این کشور وجود نخواهد داشت. این که چقدر از این تغییر به سمت جمعیت مسن در نهایت به "تانگ پینگ" نسبت داده می شود، مشخص نیست.


برخی تحلیلگران معتقدند گرچه این روند ممکن است منعکس کننده آنچه که در ذهن برخی از جوانان در حال اتفاق می افتد باشد، اما بسیاری از جنبه های مانیفست، مانند سستی در محل کار و کنار گذاشتن امور مادی ممکن است هرگز گسترش نداشته باشند. چونگ، یکی از این تحلیلگران می گوید: "تانگ پینگ" ممکن است فقط در فکر برخی از جوانان باشد و در نهایت، مردم هنوز قلبا می خواهند سخت کار کنند و زندگی خوبی داشته باشند.


منبع: CNN

۱۰ شهریور ۱۴۰۰ ۰۹:۳۴
تعداد بازدید : ۵۹۳
کد خبر : ۵۸,۵۲۷

نظرات بینندگان

تعداد کاراکتر باقیمانده: 500
نظر خود را وارد کنید