پایگاه خبری فولاد ایران - این واقعیت که جهان نفت به اشتهای چین بسیار وابسته است، حقیقتی است که هر از چند گاهی گوشزد می شود. سال گذشته، خریداران چینی با پر کردن ذخایر، قیمت نفت را از رکود خارج کردند. در حال حاضر، این اعتماد بیش از حد، با کاهش قیمت ها روبرو شده و احتمال دارد به دلیل چین، قیمت نفت کاهش یابد. انصافاً، این چین نیست که قیمت ها را در ابتدای این هفته به شدت کاهش داد، بلکه ظهور مجدد کرونا در چین است. به دلیل محدودیت هایی که مقامات چینی در واکنش به موج شیوع اخیر وضع کردند، قیمت ها به پایین ترین سطح در سه هفته اخیر رسید. این محدودیت ها شامل لغو پروازها و محدودیت در حمل و نقل عمومی و تاکسی است. به طور طبیعی، همه اینها بر تقاضای نفت تأثیر می گذارد. برخی معتقدند هنوز برای وحشت و فروش نفت زود است.
رویترز به نقل از ING Economic در یادداشتی گفت: "هنوز عدم قطعیت زیادی در مورد چگونگی تغییر وضعیت کرونا در چین و تاثیر آن در تقاضا و قیمت نفت وجود دارد".
با وجود این عدم قطعیت، معامله گران نفت اذعان می کنند که این وضعیت گواهی روشن بر وابستگی بیش از حد بازار به چین به عنوان تثبیت کننده قیمت است. متأسفانه جایگزین های کمی برای بزرگترین واردکننده نفت جهان به عنوان تثبیت کننده قیمت وجود دارد. در واقع هیچ کشوری وجود ندارد.
به گزارش فولاد ایران، هند بیشتر از چین به نفت وارداتی وابسته است و 80 درصد از تقاضای داخلی خود را با نفت وارداتی تامین می کند. این امر این شبه قاره را به عامل مهمی در تعیین قیمت نفت تبدیل می کند و در این مورد شکی نیست. با این حال، هند واردکننده بسیار کوچکی نسبت به چین است. سال گذشته هند حدود 198 میلیون تن نفت خام معادل 4 میلیون بشکه در روز وارد کرد. در مقایسه، چین سال گذشته نزدیک به 11 میلیون بشکه نفت خارجی خریداری کرد. حجم واردات چین به دلیل سطح پایین قیمتها به یک رکورد رسید، اما اگر هند به دلیل قیمت پایین نیز بیش از حد معمول واردات می کرد، حتی نمی توانست به میانگین روزانه چین نزدیک شود.
اقتصادهای کوچک آسیایی نیز به نفت خام وارداتی وابسته هستند و مجموع تقاضای آنها را می توان عاملی برای تغییر قیمت ها دانست. به همین دلیل است که آسیا به عنوان یک محرک قیمت در کنار ایالات متحده است که بزرگترین مصرف کننده نفت خام در جهان است. با این حال، چین در آسیا و در سطح جهان، در مورد تغییر قیمت ها یک رهبر غیرقابل انکار خواهد بود.
نفت در حال حاضر زیر 70 دلار در هر بشکه معامله می شود. درست است که موارد کووید در ایالات متحده به شدت در حال افزایش است، اما هیچگونه محدودیتی در آنجا اعمال نشده است، بنابراین نگرانی از تقاضای نفت کمتر است. به گفته تحلیلگران، چشم انداز تقاضای نفت در ایالات متحده کاملاً روشن است زیرا کنگره در مورد لایحه زیربنایی 1 تریلیون دلاری که باید تقاضا برای محصولات نفتی را افزایش دهد، بحث می کند.
چشم انداز چین چندان روشن نیست. در حال حاضر پکن در حال سرکوب صنعت پالایشگاه مستقل است که بخش بزرگی از کل واردات نفت را تشکیل می دهد. همچنین، با قیمت های بسیار بالاتر امسال نسبت به سال گذشته و ذخایر سوخت اضافی، به نظر می رسد اشتهای وارداتی آن تا حدودی کاهش یافته است. با این وجود، در ماه ژوئیه، چین نفت بیشتری نسبت به ماه ژوئن وارد کرد و این نشان می دهد که کندی واردات که برخی تحلیلگران برای نیمه دوم سال پیش بینی می کردند، هنوز از راه نرسیده است.
اگر این کندی رخ دهد، به احتمال زیاد با توجه به تجربه اولین موج همه گیری بر اقتصاد چین، عمر کوتاهی خواهد داشت. بازگشت سریع چیزی است که به نظر می رسد چینی ها بر اساس آنچه سال گذشته شاهد بودیم، متخصص آ« هستند. این مطمئناً برای قیمت نفت خوب است. همچنین برای قیمت ها مضر است زیرا حتی کوچکترین نشانه تزلزل در رشد اقتصادی چین می تواند قیمت ها را در یک چشم به هم زدن کاهش دهد.
منبع: Oilprice