پایگاه خبری فولاد ایران - در بیشتر از 15 سال گذشته، اقتصاد ایالات متحده در دوره ای از رشد و بهره وری پایین قرار داشت. چه کسی حدس می زد که راه خروج از آن ممکن است شامل همه گیری باشد؟ اما این همان چیزی است که اعداد نشان می دهند. از سه ماهه دوم سال 2020، بهره وری نیروی کار، میزان تولید در ساعت کار، با نرخ سالانه 3.8 درصد افزایش یافته است، در حالی که از سال 2005 تا 2019 این رقم 1.4 درصد بوده است. داده های جدید منتشر شده نشان می دهد که روند رشد 2.3 درصد بهره وری در بهار در سه ماهه دوم نیز ادامه داشته است.
نگاهی متفاوت به قضیه: از زمانی که رکود همه گیر در بهار 2020 به پایان رسید، تولید ناخالص داخلی امریکا بیش از حد کامل، بهبود یافت و تولید سه ماهه دوم آن 0.8 درصد بیشتر از قبل از کرونا بود. تعداد مشاغل در مدت مشابه 4.4 درصد کاهش داشت. در این میان، رشد بهره وری تفاوت چشمگیری داشت. اما آنچه کمتر روشن است این است که این رشد چقدر نشان دهنده پیشرفت واقعی در جهت استقرار نیروی کار در راههایی است که آمریکایی ها را در طول زمان ثروتمندتر می کند. این یک داستان مبهم است اما برای درک چشم انداز اقتصادی در سال 2020 بسیار مهم است. این داستان چند قسمت دارد و هر کدام پیامدهای متفاوتی برای آینده دارند.
رتبه بندی مشاغل از نظر بهره وری
از نظر خروجی اقتصادی، همه مشاغل برابر نیستند. یک کارگر در یک کارخانه با مدیریت خوب و تجهیزات پیشرفته، خروجی اقتصادی بیشتری برای هر ساعت کار نسبت به همتای خود در مکانی ضعیف با تجهیزات بدتر تولید می کند. این تفاوت ها حتی زمانی که میزان بهره وری را در بخش های مختلف مقایسه می کنید، شدیدتر است.
مشاغل از دست رفته بیشتر در بخشهای با بهره وری پایین بوده است.
کار مفیدتر
کمبود نیروی کار در مشاغل مختلف، به ویژه در بخش خدمات، اتخاذ تصمیمات سختی را در پی داشت. و در بسیاری از موارد، شرکتهایی که قادر به بازگشت به تعداد عادی کارکنان خود نبودند. رستوران ها بیشتر تلفنی سفارش می گرفتند تا از طریق پیشخدمت ها. شواهد نشان می دهد مشکل در جذب کارگران باعث می شود شرکت ها بیشتر در آموزش کارکنان سرمایه گذاری کنند و این امر به طور بالقوه افراد را از مشاغل با بهره وری پایین به مشاغل با بهره وری بیشتر تغییر می دهد.
کار بیش از حد
روی دیگر این امر می تواند این باشد که رونق ظاهری بهره وری، به ویژه در نیمه اول سال جاری، به سادگی نشان دهنده افرادی است که بیشتر از حد معمول کار می کنند. اگر در یک رستوران به طور معمول 10 پیشخدمت برای نوبت شام خود داشته باشد و تعداد آنها به 7 نفر برسد، هر کدام باید بسیار بیشتر کار کنند، می تواند به عنوان یک افزایش بهره وری به نظر برسد. کار با افراد کمتر می تواند تولید اقتصادی مشابه داشته باشد. که البته ممکن است قابل تحمل یا غیر قابل تحمل باشد.
دورکاری
تنها در عرض چند هفته در سال 2020 ، میلیون ها کارمند آمریکایی که زمانی بیشتر به یک دفتر کار می رفتند، نحوه کار در خانه را آموختند. اگر حتی تعداد کمی از آنها به کار خود در خانه در برخی از اوقات یا تمام اوقات ادامه دهند، می تواند آثار موثری بر اقتصاد داشته باشد. جولیا پولک، اقتصاددان کار در ZipRecruiter ، می گوید: "کارفرمایان از این راه حل بلند مدت استقبال می کنند و گام هایی را برای سرمایه گذاری در فناوری مناسب برای موثر واقع شدن آن بر می دارند."
در اوج شیوع همه گیری، اکثریت قریب به اتفاق کارمندان اداری از خانه کار می کردند. در جهان پس از همه گیری، مشاغلی که بیشتر به همکاری حضوری نیاز دارند ممکن است به دفاتر بازگردند، اما مشاغلی که به راحتی می توان از راه دور انجام داد ممکن است، راه دور باقی بمانند و این همان جایی است که بهره وری از آن ناشی می شود.
به گزارش فولاد ایران، لیدیا بوسور، اقتصاددان ارشد آمریکایی در Oxford Economics ، در یادداشتی که به تجزیه و تحلیل بهره وری جدید می پردازد، می گوید: "پذیرش فناوری تسریع شده است. شرکت های جدید با سرعت ایجاد می شوند و تغییر کار حضوری به دور کاری به احتمال زیاد بحران را از بین می برد."
در حالی که برخی از بهره وری های ناشی از همه گیری ممکن است سالها طول بکشد تا به طور کامل تحقق یابد، اما اجرای مجموعه این برنامه ها در میان مدت می تواند منجر به احیای بهره وری پایدار شود.
منبع: New York Times