پایگاه خبری فولاد ایران - دولت بایدن در جهت کاهش وابستگی ایالات متحده به سوخت های فسیلی برای نیازهای انرژی خود گام برمی دارد. برنامه دولت فدرال پس از همه گیری شامل صدها میلیارد اعتبار برای پروژه های انرژی تجدیدپذیر و خودروهای برقی است. اما از دست کشیدن از نفت و گاز دشوارتر از آن چیزی است که برخی تصور می کنند. موسسه نفت امریکا در گزارش اخیر خود صنعت نفت و گاز را از نظر تأثیرات مستقیم و غیرمستقیم در اشتغال، درآمد نیروی کار و ارزش افزوده برای ایالات متحده حیاتی توصیف کرده است. این گزارش بسیار جالب و هشداردهنده است. به عنوان مثال، صنعت نفت و گاز در سال 2019، 11.3 میلیون آمریکایی را به طور مستقیم و غیر مستقیم مشغول به کار کرد. درآمد کار از این مشاغل، که این موسسه آن را حقوق و مزایا و درآمد صاحبان آن تعریف می کند، در همان سال 892.7 میلیارد دلار بوده است.
ارزش افزوده صنعت نفت و گاز در ایالات متحده در سال 2019 حدود 1.688 تریلیون دلار بوده است. به عبارت دیگر، صنعت نفت و گاز نزدیک به 1.688 تریلیون دلار به تولید ناخالص داخلی ملی کمک کرده است. این موسسه خاطرنشان کرد که هر شغل مستقیم در صنعت نفت و گاز 3.5 کار دیگر را در صنایع دیگر پشتیبانی می کند.
همه گیری سال گذشته صنعت نفت و گاز را ویران کرد، اما آن را از بین نبرد. امسال این صنعت در حال بازیابی است و تولید آن به طور مداوم، هر چند با احتیاط، در حال رشد است. با این حال، برنامه های انتقال به سمت انرژی سبز، نقش بسیار کوچکتر نفت و گاز را برای اقتصاد ایالات متحده پیش بینی می کند. چه چیزی جایگزین آن می شود؟
پاسخ واضح "انرژی تجدیدپذیر" است. ساخت مزارع بادی و خورشیدی با تولید نفت و گاز بسیار متفاوت است. بیایید از نقطه نظر اشتغال این موضوع را بررسی کنیم. چاه های نفت حفر می شوند و سپس کنترل و نگهداری می شوند. مزارع خورشیدی، هنگامی که ساخته می شوند، به مراقبت و نظارت بسیار کمتری نسبت به چاه نفت نیاز دارند. به هر حال، این یکی از بهترین خصوصیات در مورد انرژی خورشیدی است. پانل ها فقط مستقر می شوند و گرمای خورشید را به برق تبدیل می کنند. در این میان، نفت و گاز به کسی نیاز دارند که آنها را استخراج و بازیابی کند. این بدان معناست که تولید نفت و گاز بیش از عملیات مزرعه خورشیدی به افراد نیاز دارد. و اینکه تولید نفت و گاز مشاغل بیشتری را نسبت به ساخت مزرعه خورشیدی به طور دائمی ایجاد می کند. از یک سو، این امر نفت و گاز را به یک صنعت غیر اقتصادی تبدیل می کند. از سوی دیگر، اشتغال ایجاد می کند و ایجاد شغل برای اقتصاد مفید است.
به گزارش فولاد ایران، برخی از صنایع هستند که تحت تاثیر مستقیم نفت و گاز از نظر تولید ناخالص داخلی قرار گرفته اند. بخش خدمات تا حد زیادی بیشترین تأثیر را از این امر داشته است و پس از آن امور مالی، بیمه، املاک و اجاره قرار دارند. تجارت عمده فروشی و خرده فروشی نیز به طور قابل توجهی تحت تأثیر نفت و گاز قرار دارد، مانند تولید، حمل و نقل، انبارداری و اطلاعات، هرچند به میزان کمتر. مجموع تأثیر غیر مستقیم نفت و گاز بر این صنایع 924.3 میلیارد دلار بوده است، که این امر در دو نوع سرمایه گذاری و عملیاتی است.
حال، تجدیدپذیرها و تأثیر آنها بر ایجاد شغل و تولید ناخالص داخلی را در نظر بگیریم. گزارش سال 2016 آژانس بین المللی انرژی های تجدیدپذیر برآورد می کند که "با توجه به ماهیت توزیع شده و نیروی کار انرژی های تجدیدپذیر، اشتغال مستقیم و غیر مستقیم در بخش انرژی های تجدیدپذیر می تواند در سال 2030 به 24.4 میلیون نفر برسد." این تعداد 24.4 میلیون نفر در سراسر جهان است. همچنین تخمین زده شده است که "دو برابر شدن سهم انرژی های تجدیدپذیر در ترکیب انرژی جهانی، تولید ناخالص داخلی جهان را تا سال 2030 تا 1.1 درصد، معادل 1.3 تریلیون دلار افزایش می دهد." این رقم در مقایسه با 1.688 تریلیون دلار از تولید ناخالص داخلی نفت و گاز تنها در ایالات متحده در سال 2019 است. گفته می شود که تعداد کل مشاغل بخش انرژی در سطح جهان تحت سناریوی انتقال انرژی به 100 میلیون نفر افزایش می یابد.
آژانس بین المللی انرژی های تجدیدپذیر کاهش 40 درصدی مشاغل سوخت های فسیلی در آمریکای شمالی و همچنین اروپا را پیش بینی می کند. این آژانس اثرات انتقال انرژی بر تولید ناخالص داخلی را نیز ذکر می کند و خاطرنشان می کند که بیشتر آنها مثبت خواهند بود، اما این امر به تفاوت در "نقطه شروع اجتماعی-اقتصادی" بستگی دارد. با این حال، در مورد آمریکای شمالی، این آژانس افزایش تولید ناخالص داخلی از مرحله گذار را به میزان 659 دلار به ازای هر نفر در سال می بیند. داده های دولت ایالات متحده که در گزارش موسسه نفت امریکا نشان می دهد که مشارکت نفت و گاز، چه با انتشار گازهای گلخانه ای یا عدم انتشار آن، در آینده دشوار است.
منبع: Oilprice