پایگاه خبری فولاد ایران - سال 2020 برای بخش سوخت های فسیلی سال پرچالشی بود. بحران کرونا، شوک های شدید تقاضا و تغییر به سمت انرژی های تجدیدپذیر، این بخش را در معرض خطر بی ارزش شدن قرار داد. برخی شرکت های نفتی متعهد شده اند استخراج جدید نفت و گاز را کنار گذاشته و در بخش انرژی های تجدید پذیر سرمایه گذاری کنند. مدیرعامل رویال داچ شل، بن ون بوردن اظهار می کند که ما اوج تقاضای نفت را پشت سر گذاشته ایم.
اما در واقع، تعمق بیشتر در چشم انداز جهانی نفت و گاز نشان می دهد که اوج عرضه نفت و نه اوج تقاضای آن، مسئله اصلی است. وقتی تحلیلگران در مورد اوج تقاضا صحبت می کنند، معمولاً به آن مقطع زمانی اشاره می کنند که تقاضای جهانی نفت به اوج برگشت ناپذیر خود می رسد. اما طبق گفته بریتیش پترولیوم این نقطه اوج از قبل آمده و رفته است و تقاضای نفت در دهه جاری حداقل 10 درصد و در دو سال آینده تا 50 درصد کاهش خواهد یافت. بریتیش پترولیوم خاطرنشان می کند که تقاضای انرژی به طور پیوسته همزمان با رشد اقتصادی جهانی به استثنای چند مورد افزایش یافته است. با این حال، بحران کرونا و افزایش اقدامات آب و هوایی ممکن است به طور دائمی این شیوه را تغییر دهد.
به گزارش فولاد ایران، بریتیش پترولیوم سناریوی ممکن برای آینده تقاضای جهانی سوخت و برق را مدلسازی کرده است. او می گوید حتی در خوش بینانه ترین سناریو که در آن سیاست انرژی تقریباً با سرعت فعلی پیش می رود، تقاضای نفت همچنان کاهش خواهد یافت. طبق پیش بینی بریتیش پترولیوم تقاضای نفت تا سال 2030 همانند سال 2018 در سطح 97 تا 98 باقی خواهد ماند تا اینکه در سال 2040 به 94 میلیون بشکه در روز و در نهایت سه دهه دیگر به 89 میلیون بشکه در روز برسد.
با این حال، در دو سناریوی دیگر که شامل سیاست های تهاجمی دولت با هدف رسیدن به انتشار صفر کربن تا سال 2050 می باشد، اوضاع متفاوت به نظر می رسد. بر اساس سناریوی انتقال سریع به سمت انرژی تجدیدپذیر، بریتیش پترولیوم کاهش 10 تا 15 درصدی تقاضای نفت را تا سال 2030 پیش بینی می کند.
به این ترتیب، اوج عرضه نفت طی دو سال آینده یک احتمال مشخص خواهد بود و چشم انداز بحران آن بسیار واقعی تر به نظر می رسد.
منبع: Oilprice