پایگاه خبری فولاد ایران - اکنون 2050 است. بدترین سناریوی تغییرات اقلیمی اتفاق افتاده. هوا آلوده است و شما دائم سرفه می کنید. قبل از باز کردن پنجره باید کیفیت هوا را بررسی کنید. وقتی بیرون می روید، چشمانتان خسته می شود و مجبور می شوید ماسک بزنید. بسته به جایی که زندگی می کنید، دما می تواند به مدت بیش از یک ماه در سال تا 140 درجه فارنهایت گرم شود. در سرویس های بهداشتی عمومی برای استفاده از آب باید هزینه کنید. زندگی جهانی با آسیب روحی همراه است. مردم به دلیل عدم اقدامات لازم احساس ناامیدی بی حد می کنند و از نسل های قبلی کینه به دل دارند. اینها تصاویری است که کریستینا فیگورس و تام ریوت کارناک در کتاب خود بنام "آینده ای که ما انتخاب می کنیم" آینده زمین با ادامه تغییرات اقلیمی را توصیف کرده اند.
هرچند ممکن است این در نفر آینده ای بسیار افراطی را در مورد بحران آب و هوا پیش بینی کرده باشند، درمورد وخامت این مسئله بین کارشناسان بحث است. پیتر اسمیت، استاد دانشگاه ابردین در اسکاتلند می گوید "اقدام کمتر در مورد تغییرات آب و هوایی به معنای کیفیت پایین تر هوا است. اما اینکه آیا هوا به اندازه ای بد می شود که مردم نیاز به زدن ماسک دارند، جای بحث دارد" وی همچنین اظهار می کند "تأمین آب تمیز بدون اقدامات آب و هوایی نیز امکان پذیر است".
به گزارش فولاد ایران، مایکل ای مان، استاد علوم جوی در ایالت پن می گوید: "جهان باید انتشار گازهای گلخانه ای را هر دهه به نصف برساند. 50 درصد کاهش تا سال 2030 ،50 درصد تا 2040 و 50٪ دیگر تا سال 2050. اگر این اتفاق بیفتد، جهان در سال 2050 بسیار متفاوت خواهد بود." مان می گوید: "اگر بتوانیم اقتصاد خود را عاری از تولید کربن کنیم، می توانیم یک سیاره قابل زندگی و یک اقتصاد پر جنب و جوش را همزمان حفظ کنیم. در این آینده خیابان های شهر درختان بیشتر و خودروهای کمتری خواهد داشت و افراد می توانند از طریق خطوط راه آهن سریع السیر سفر کنند.
به جای سوخت های فسیلی، کشورها به مواردی مانند انرژی های تجدید پذیر (باد، خورشید، زمین گرمایی و آبی) اعتماد خواهند کرد، در حالی که هوش مصنوعی در ماشین آلات و لوازم خانگی باعث صرفه جویی در مصرف انرژی آنها خواهد شد".
منبع: CNBC