پایگاه
خبری فولاد ایران - قیمت
نقدی سنگ آهن وارداتی در شمال چین اخیرا کاهشی بوده و بازار در تلاش بوده تحت
تاثیر فاکتورهای صعودی و نزولی به کار خود ادامه دهد. از جمله
فاکتورهای نزولی، محدودیت های تولید در شهر تانگشان چین برای مقابله با آلودگی هوا
قرار دارد که البته احتمالا موقتی است. افزایش موجودی بنادر چین که 70 درصد سنگ
آهن بازار جهانی سنگ آهن را خریداری می کند نیز موجب احتیاط بیشتر بازار در مورد قیمت
ها شده به ویژه که عرضه صادر کننده های بزرگ دنیا به اندازه کافی مطلوب به نظر می
رسد.
یک
سوال دیگر این است که چین چه مقدار فولاد در سال جاری نیاز دارد ، در حالی که انتظار
می رود نسبت به رکورد سال گذشته که بیش از 1 میلیارد تن تولید بوده رشد کمی داشته
باشد ، اما برخی دیگر نیز این سوال را مطرح می کنند که دولت چین امسال هم همچون
سال قبل پس از همه گیری کرونا، بسته های محرک اقتصادی ارائه می دهد یا خیر.
بین فاکتور های صعودی
نیز نشانه هایی از رشد تقاضای سنگ آهن در خارج از چین به چشم می خورد چرا که
اقتصاد اروپا و آسیا پس از ضربه ای که از همه گیری کرونا به آن وارد شده رو به
بهبود است. با این حال قیمت سنگ آهن پس از آن که چهارم مارس به اوج 9.5 سال اخیر
رسیده 179.4 دلار هر تن سی اف آر ثبت شد تاکنون 8.4 درصد افت داشته است و نگرانی
ها در مورد چشم انداز تقاضای چین فاکتور منفی اصلی می باشد.
به گزارش فولاد ایران، شایان
ذکر است علیرغم این افت، قیمت سنگ آهن هنوز در سطوح بالایی است در حالی که بین ماه
می 2014 تا می 2019 زیر 100 دلار بوده و از کف قیمت سال 2020 که ماه مارس 79.6 دلار
بود تاکنون 106 درصد رشد داشته است.
واضح است که کاهش تولید
موقت شهر تانگشان تاثیر جدی بر تقاضای سنگ آهن چین در سال جاری نمی گذارد. این
اقدامات در شهر تانگشان نشان می دهد که آلودگی هوا هنوز در چین یک مشکل است . شاید
صنعت فولاد آن باید آماده چنین اقداماتی در سایر مناطق تولید کننده فولاد کشور
باشد. تاکید بر کیفیت هوا می تواند برای بخش
های مختلف بازار سنگ آهن معانی متفاوتی داشته باشد.
از نظر تئوری ، کارخانه
های تولیدکننده فولاد می خواهند تولید را به حداکثر برسانند و میزان انتشار آلاینده
ها را نیز به حداقل برسانند ، این بدان معنی است که تغییر کاربری به مصرف سنگ آهن با
کیفیت بالاتر و افزایش استفاده از محصولاتی مانند گندله مطرح می شود. این به نفع تولیدکنندگان
این محصولات است اما به ضرر تولید کنندگان سنگ آهن با خلوص پایین است.
با این حال ، لازم به ذکر
است که عمده تولید سنگ آهن داخلی چین از کیفیت بسیار پایین تری حتی از تولید کنندگان
درجه پایین استرالیا برخوردار است ، به این معنی که برای تبدیل شدن به چدن و سپس فولاد
خام به زغال سنگ بیشتری نیاز دارد.
کاهش در استفاده از سنگ
آهن داخلی ممکن است به عرضه کننده های خارجی سنگ آهن کمک کند ، اما این مسئله به اینکه
آیا کارخانه های فولاد سازی چین واقعاً به مواد اولیه با کیفیت بالاتر روی می آورند
بستگی دارد.
در حال حاضر ، به نظر می
رسد که کارخانه های تولید فولاد چین از نظر سنگ آهن تامین هستند و موجودی بنادر در
هفته منتهی به 5 مارس ، به 129.5 میلیون تن رسید، در حالی که در سال جاری در هفته
نخست ژانویه کمترین سطح 124.25 میلیون تنی ثبت شده بود. به نظر می رسد در ماه مارس
واردات سنگ آهن به چین نسبت به فوریه در ثبات باشد و 85.29 میلیون تن برآورد شده
در حالی که در فوریه 85.24 میلیون تن و در ژانویه 99.19 میلیون تن بوده است.
با این حال ، لازم به ذکر
است که واردات سنگ آهن به سایر کشورهای جهان در حال افزایش است ، به طوری که برای ماه
مارس 41.25 میلیون تن تخمین زده شده است ، در حالی که در فوریه 34.43 میلیون و در ژانویه
35.76 میلیون تن بوده است.
انتظار می رود که سهم
چین از بازار واردات جهانی سنگ آهن در ماه مارس از 71.2 درصد در فوریه و 73.5 درصد
در ژانویه به حدود 67.4 درصد کاهش یابد.
حال سوال این است که آیا
بهبود بازار سایر کشورهای دنیا ( به جز چین) برای جبران رشد ناچیز چین کافی است؟
منبع:
mining.com
ترجمه: م. تابان شمال