چین تولید فولاد را کاهش می دهد؟
پایگاه خبری
فولاد ایران - صنعت
فولاد چین و بازار سنگ آهن که آن را تغذیه می کند ، با سیاستی به نظر متناقض دست و
پنجه نرم می کند که امسال باید تولید کمتری داشته باشد حتی اگر تقاضا به لطف بسته
های محرک اقتصادی پس از همه گیری کرونا همچنان مطلوب و بالا باشد.
چین
سال 2020 حدود 1.05 میلیارد تن فولاد تولید کرد که همین امر کمک نمود قیمت سنگ آهن
به اوج 175.4 دلار برسد و در طول سال رشد 75 درصدی را ثبت نماید. البته تا به
امروز قیمت این ماده اولیه به کمتر از 160 دلار بازگشته است. ولی دو ماه است که قیمت
بالای 150 دلار بوده که این عملکردی مطلوب است چرا که قیمت این ماده اولیه بین ماه
می 2014 تا می 2019 زیر 100 دلار بوده
است.
به گزارش فولاد ایران، در
حالی که تولید بالای فولاد چین اثرات مثبت خود را بر بازار این ماده اولیه داشته
میزان عرضه جهانی سنگ آهن نیز تحت تاثیر عوامل مختلفی در برزیل دومین صادرکننده
بزرگ دنیا قرار گرفت از جمله اختلالات ناشی از همه گیری کرونا، تعطیلی معادن،
مسائل ایمنی و آتش سوزی ماه گذشته در یکی از ترمینال های صادراتی آن.
از
طرفی استرالیا به عنوان بزرگترین صادرکننده سعی داشته عرضه را بالا نگه دارد ولی
برای جبران کاهش عرضه برزیل کافی نبوده و میزان تقاضای چین را تامین نکرده است.
حال
سوال تحلیلگران این است که آیا چین واقعا امسال تولید فولاد را کاهش می دهد یا
بسته های محرک اقتصادی ادامه دارند و مقامات چینی رشد اقتصادی را نسبت به کنترل
آلودگی هوا و مصرف انرژی در اولویت خود قرار می دهند.
آنچه
از سیاست های کلی چین به نظر می رسد این است که امسال باید ظرفیت تولید فولاد و
میزان تولید آن را به تعادل برسانند. وزارت صنعت چین دسامبر اخیر اظهار داشته که
تولید را سال 2021 باید کاهش دهند. ولی انجمن آهن و فولاد چین انتظار دارد امسال
با توجه به سیاست های اقتصادی حمایت کننده، تقاضای فولاد چین بالاتر برود. برای حل
این معضل در مورد چگونگی کاهش تولید فولاد و همچنان تأمین تقاضا ، انجمن آهن و
فولاد چین از واردات به عنوان یک راه حل نام می برد. یک راه این است که واردات
محصولات فولادی اصلی به ویژه بیلت را افزایش دهند تا رشد تقاضا بدون افزایش تولید
تامین شود.
اگر
چین امسال تولید فولاد را محدود کند و واردات محصولات فولادی را افزایش دهند خود
به خود شرایط برای کاهش جزیی واردات سنگ آهن به این کشور فراهم می شود. ولی واردات
سایر کشورها بالا می ماند. اگر چنین شود می توان گفت قیمت سنگ آهن همچنان تحت
حمایت باقی می ماند چون رشد تقاضای سایر کشورها افت جزیی واردات سنگ آهن به چین را
جبران می نماید.
در حال حاضر نیز نشانه هایی از افزایش تقاضای
سنگ آهن در سایر کشورهای دنیا نمایان شده است. در ژانویه میزان حمل و نقل جهانی
سنگ آهن حدود 125.08 میلیون تن بوده در حالی که در دسامبر این رقم 122.67 میلیون
تن بود. بازار در دوران شدت شیوع کرونا سال گذشته آمار زیر 120 میلیون تن در ماه
را ثبت کرده بود. از طرفی میزان واردات به جین در ژانویه 93.05 میلیون تن بود که در
دسامبر 85.35 میلیون تن ثبت شد. تصویر کلی این است که تقاضای جهانی سنگ آهن بالا
باقی مانده و هنوز در چین نشانه جدی از کاهش رویت نشده است. هنوز سوالاتی در مورد
عرضه برزیل هم مطرح است ولی به شدت سال 2020 نخواهد بود.
حال
سوال این است آیا شرایط فعلی قیمت بالای 150 دلار در هر تن را برای سنگ آهن توجیح می
کند؟
تجربه
بازار نشان داده که جواب منفی است. منحنی قیمت قراردادهای آتی سنگ آهن در بورس
سنگاپور هفته های اخیر نزولی بوده و قرارداد 6 ماهه در 138.33 دلار نهایی شده در
حالی که یک ماه قبل 146.48 دلار هر تن بود. موجودی سنگ آهن بنادر چین نیز پایان ژانویه
به 126.2 میلیون تن رسیده در حالی که هفته نخست ژانویه 124.43 میلیون تن بود.
در واقع کلیشه این است
که بگوییم بازار کاملاً متعادل شده است ، اما در مورد سنگ آهن این یک توصیف مناسب به
نظر می رسد. حال باید دید ماه های آینده چین تولید فولاد را تعدیل می کند یا اینکه
فولادسازان آن همچنان سخت مشغول تولید می مانند.
منبع: mining.com
ترجمه: م. تابان شمال