پایگاه خبری فولاد ایران - در طول سال گذشته عدم اطمینان طولانی مدت، سردرگمی در رویکردهای مربوط به کرونا، چالش های استفاده از واکسن ها، انواع ویروس های در حال ظهور و اثرات سایر خطرات، فضای کسب و کار را بسیار درگیر کرد. مشاغل مجبور به مدیریت بحران های دوگانه اقتصادی و بهداشتی شدند که منجر به ایجاد پروتکل های جدید اشتغال کارمندان و مشتری ها، کار از راه دور در مقیاسی بی سابقه، مهندسی مجدد زنجیره های تأمین، ورشکستگی های متعدد، ادغام ها و مشارکت های خلاقانه شد. این تحولات و چشم انداز بلند مدت ریسک باعث شد تا مشاغل به این فکر باشند که چگونه شرایط را برای آینده مهیا کنند. مهمترین نکته برای آنها بقا و مقاومت در شرایط تأثیرات کرونا، وضعیت رقابتی، حملات سایبری، فاجعه آب و هوایی و ناآرامی های اجتماعی است.
به گزارش فولاد ایران، در حالی که بسیاری از مشاغل نوآوری کرده و خود را با شرایطی که به سرعت تغییر می کند وفق می دهند، اما همه این توانایی را ندارند و از بهبود اقتصادی مورد انتظار بهره مند نخواهند شد. آنها نیاز به تقویت و بررسی مداوم استراتژی های کاهش خطر برای بهبود مقاومت در برابر شوک های آینده دارند.
اخلال همه جانبه
صنایع از هر طرف با اختلال روبرو شده است و رهبران باید مراقب سه عامل حیاتی ریسک سیاسی، فناوری و اجتماعی باشند.
از نظر سیاسی، تجارت باید از مسیرهای مختلف بسته های محرک و چگونگی انتقال آنها به بخشهای خاص یا انواع مشاغل معتبر بهره ببرد. مشاغل کوچک و متوسط که در طی کرونا به شدت آسیب دیده اند ممکن است چرخه بهبودی را کند کنند. فقط در ایالات متحده، 43 درصد از شرکتهای کوچک و متوسط بین ژانویه و آوریل بسته شده اند و بسیاری دیگر با خطر تعطیلی دائمی روبرو هستند.
بسیاری از دولت ها نیز به منظور ایجاد اقتصاد خودکفا و پایدار به طور فزاینده ای به سمت حمایت گرایی سوق پیدا می کنند. بسته شدن مرزها، تعطیلی ها و محدودیت های صادراتی، زنجیره های گسترده عرضه را خفه کرده و شرکت ها باید مراقب تغییر سیاست های داخلی باشند که بر امنیت ملی و خودکفایی متمرکز است. چنین سیاست هایی می تواند دسترسی به استعدادها و سرمایه گذاری های خارجی و همچنین فرصت های ادغام و تملک در آینده را مختل کند.
محرک های فناوری نیز در حال تسریع و بهم زدن فضای کسب و کار هستند. کرونا باعث یک انقلاب فناوری برای مشاغل بزرگ و کوچک شده است. دیجیتالی شدن سریع، تعاملات اجتماعی و کاری را یک شبه دگرگون کرد. تجارت الکترونیکی، کنفرانس مجازی، بازی و پخش همگی رشد بی سابقه ای داشته اند. تخمین زده شده است که استفاده از اینترنت در سراسر جهان در سال 2020 تا 30 درصد افزایش یافته در حالی که تجارت الکترونیکی با افزایشی 20 درصدی روبرو شده است.
این دیجیتال سازی سریع باعث افزایش تصاعدی سایبری شرکت ها و ایجاد شبکه های پیچیده تر و بالقوه با امنیت کم شده است. در واقع، گزارش خطرهای جهانی 2021، شکست اقدامات امنیتی سایبری را به عنوان یک خطر مهم کوتاه مدت بیان می کند. حرکت عجولانه به سمت اتوماسیون در پاسخ به نیاز به کارآیی و کاهش نیروی کار در محل، ممکن است مشاغل را در معرض خطرات مالی و اخلاقی پیش بینی نشده قرار دهد.
تحولات محیط کار و بهداشت روان
نیازها و خواسته های کارکنان و محل های کار خواه در دفاتر یا منازل، تأسیسات تولیدی، مغازه ها، بیمارستان ها، مراکز توزیع یا حمل و نقل متحول شده است. این امر پیامدهای بزرگی برای سلامتی و رفاه کارمندان و جامعه به طور کلی دارد. شرکت ها ممکن است دچار افت بهره وری شده و نیاز به مدیریت دقیق تر چالش های ایمنی و امنیت کارکنان داشته باشند. این مطمئناً در روزهای ابتدایی کرونا درست بود اما در سطح جامعه گسترده تر، یک بحران جهانی بهداشت روان است که با تعطیلات تشدید شده و تأثیرات سرسام آوری داشته است. از دست دادن تحصیلات، تغییر شرایط کار، از دست دادن شغل، انزوا و رکود اقتصادی، تمام سنین را در معرض خطر بالاتر افسردگی، اضطراب و از دست دادن بهره وری قرار داده است. هزینه های بدتر شدن سلامت روان فقط در ایالات متحده ممکن است طی 10 سال آینده به 1.6 تریلیون دلار برسد.
فراتر از چالش های بهداشت عمومی، دولت ها، آژانس های بین المللی و شرکت ها همه با خطرات اقتصادی به شیوه خود در ابعاد مختلف دست و پنجه نرم کرده اند. اما آنها باید بجای آماده شدن برای آخرین بحران به دنبال کشف درسهای قابل انتقال باشند که می تواند برای طیف وسیعی از تهدیدهای پیچیده و نوظهور اعمال شود.
همکاری بیشتر در بین جامعه، بخشهای دولتی و خصوصی، جوامع و سازمانهای غیردولتی ضروری است. این امر شامل توسعه برنامه های محرک برای بهبود پایدار است که شامل زیرساخت های سبز و پروژه های انرژی پاک نیز می باشد. برای مشاغل و جامعه جهانی بسیار مهم است تا بتوانند به طور پایدار از خطرات و فرصت های پیش رو استفاده کنند، مقاومت خود را در برابر شوک های آینده تقویت کنند و به سمت پیشرفت درازمدت حرکت نمایند.
منبع: مجمع جهانی اقتصاد