پایگاه خبری فولاد ایران - تحلیل
ها حاکی از آن است که در استرالیا ضررهای ناشی از تنش تجاری میان
استرالیا و چین با توجه به روند رشد قیمت سنگ آهن در حال جبران شدن است. انتظار می
رود کسری بودجه استرالیا از برآوردهای قبلی کمتر باشد.
اقدامات
دولت چین علیه واردات شراب، گوشت گاو ، جو ، خرچنگ و زغال سنگ حرارتی از استرالیا
برای استرالیا هزینه داشته اما به لطف بازار
داغ سنگ آهن چیز بیشتری را کسب کرده است. قیمت نقدی سنگ آهن از 30 نوامبر 18 دلار
در هر تن افزایش یافته چرا که این نگرانی وجود داشته که چین ممکن است اقدامی علیه
سنگ آهن استرالیا نیز انجام دهد، در نتیجه قیمت ها به شدت صعودی شد.
این
ترس و نگرانی تنها چیزی نیست که قیمت ها
را افزایش می دهد، چون بازارها همچنین نگرانند که بارش شدید باران ممکن است عرضه
برزیل را محدود کند ، در حالی که نرخ بهره بسیار پایین و کاهش ارزش دلار آمریکا
قیمت ها را نیز افزایش می دهد، رشد قیمت سنگ آهن به بودجه اعلامی استرالیا نیز کمک
می کند.
عوامل
مختلف از جمله عملکرد بهتر از حد انتظار اقتصاد استرالیا و هزینه کمتر پرداخت
یارانه دستمزد کارمندان موجب شده برآورد کسری بودجه سال 2021-2020 با کاهش 3/2
میلیارد دلاری نسبت 213.7 میلیارد دلاری که در بودجه ماه اکتبر پیش بینی شده بود
روبرو شود.
قابل
ذکر است این تعرفه ها و سایر اقدامات تجاری می تواند به هر دو کشور آسیب برساند و
به طور بالقوه هزینه های خانواده های چینی همزمان با هدف قرار دادن مشاغل
استرالیایی تحت تاثیر قرار گیرد.
به گزارش فولاد ایران، در نتیجه ، افزایش قیمت های داخلی زغال سنگ حرارتی در چین
به این معنی است که بعید است چین کار جدی تری انجام دهد و این عملا تنها تهدیدی
غلو شده بوده است. جایی که چین می داند
بیشتر در معرض خطر است ، بازار سنگ آهن می باشد.
چین
بزرگترین مشتری جهانی سنگ آهن است ، اما استرالیا نیز تأمین کننده اصلی آن است. به
همین دلیل تحلیلگران می گویند چین در مورد سنگ آهن استرالیا اقدامی نمی کند ، زیرا
هزینه زیادی برای آن دارد. با این حال ، بازارها هنوز نگران هستند که چین ممکن است
کاری انجام دهد.
دولت
استرالیا نسبت به مجموعه اقدامات مقامات چینی زنگ خطر را به صدا در آورده و از
صادرکنندگان خواسته است تا به دیگر بازارهای مصرف کننده نیز توجه کنند.
در
این بین ویتنام فرصت های قابل توجهی را برای صادرات استرالیا فراهم می کند ، از
جمله برای گوشت گاو ، گاو زنده ، غلاتی مانند گندم و جو ، پنبه ، محصولات کشاورزی
و غذاهای فرآوری شده. در واقع هر دو کشور استرالیا
و ویتنام به دنبال کاهش وابستگی بیش از حد اقتصادی خود به چین به عنوان یک شریک
تجاری غالب هستند و موافق با حمایت از ادامه نقش ایالات متحده در منطقه به عنوان
یک عامل متعادل کننده هستند. در حالی که ویتنام
از تجارت خارجی استقبال می کند و اقتصاد آن به سرعت در حال
بلوغ است ، قطعا نمی تواند گستردگی همچون
بازار چین را داشته باشد. همچنین می توان به جابجایی کارخانه ها از چین به
ویتنام به دلیل تنش های چین و آمریکا اشاره نمود که به دنبال شیوع ویروس کرونا با
سازماندهی مجدد زنجیره های تأمین احتمالاً ادامه خواهد یافت. همچنین فرصتهایی برای
رشد صادرات خدمات نیز وجود دارد.
هفته
گذشته ، وزیر کشاورزی استرالیا ، اظهار
داشت که تولیدکنندگان استرالیایی نگران اختلاف استرالیا و چین هستند، اما وی امیدوار است که سال آینده
شاهد بهبود روابط با ویتنام باشد. همچنین سال آینده استرالیا به دنبال نهایی کردن
توافق نامه های تجاری جدید با اتحادیه اروپا و انگلیس همراه با دستیابی به فرصت
هایی در هند است حتی اگر این امر منجر به توافق نامه تجارت آزاد رسمی نشود.
منبع:
Guardian
ترجمه: م. تابان شمال