پایگاه خبری فولاد ایران -
🔹بانو کاترین اشتون امروز یادداشتی در مورد دولت جدید یانکی ها و برجام و ایران نوشته است، ته حرف اش اینست که امید بد نیست، ولی "بازگشت" امریکا به برجام در دوره بایدن اندکی "رویایی" است؛ دلایلی هم آورده است:
🔹نخست، کنگره به ویژه سنا را نمی توانید همراه کنید، خیلی هایشان از همان ابتدا با خود برجام مخالف بودند، در مورد توافق دیگر هم قضیه همین است.
🔹دوم، الان 2015 پیش نیست، بریتانیا از اتحادیه اروپا جدا شده، چین در حال گسترش نفوذ خود است و روسیه هم قدرنمایی می کند، ایران هم احتمالا درخواست هایی دارد که بعید است همه این طرفین برجامی آن را بپذیرند.
🔹سوم، بعد از کمپین فشار حداکثری، بدبینی ها در میان گروه های ذینفع ایرانی تندتر از اینهاست که بشود امید به سازش دوباره داشت. شاید به اصطلاح "میانه روهای ایرانی" خواب چنین توافقی را ببییند، ولی کار دشوارتر از اینهاست.
🔹چهارم، اگر هم توافقی بشود، احتمالا ایرانی ها مایل اند "توافق نهایی" و متمرکز روی قضیه هسته ای باشد، ولی این طرفی ها علی الاصول دنبال محدود کردن توان موشکی و نفوذ منطقه ای ایران اند و توافق اولیه را تنها "مقدمه" توافق اصلی می دانند (وزیر خارجه احتمالی آینده، آنتونی بلینکن، امروز مضمونی مشابه گفته بود و کدام ادم عاقلی است که نداند چقدر بعید است ایرانی ها زیر بار این استراتژی "سالامی" بروند! از همان برجام حرف این بود که مذاکره ها فقط روی هسته ای است و بقیه موارد مذاکره ناپذیرند).
🔹البته بانو در اوج ناامیدی پیشنهادهایی داده است، ولی همینقدر برای اهل دل بس است که "برجام دو" را نباید جدی گرفت، مراقب باشید روی چه اسبی شرط می بندید، والله اعلم.
✍️امیرحسین خالقی