پایگاه خبری فولاد ایران - شرکت فولادی هوواسن، مستقر در ویتنام طی خبر شگفت آوری اعلام کرد پروژه خط تولید 10 میلیارد دلاری خود را رها خواهد کرد. این شرکت گفت: "وضعیت فعلی دیگر با اهداف استراتژیک تعیین شده سازگار نیست." این گروه، پیشنهاد این پروژه را در سال 2016 ارائه داده بود که هدف آن ساخت چندین کوره بلند با ظرفیت تولید 16 میلیون تن فولاد در سال بود.
در عین حال، چن درونگ، رئیس بائواستیل، بزرگترین شرکت فولادی چین نیز اخیراً از یک برنامه 5 ساله با سرمایه گذاری 2.8 میلیارد دلاری در استان هوبی خبر داد. عقب نشینی هوواسن و پیش روی بائواستیل نشان می دهد که چگونه کرونا فولاد سازان را به برندگان و بازندگان تقسیم کرده است، برندگان در چین و بازندگان در هرجای دیگر.
به گزارش فولاد ایران، با رکود تقاضای فولاد در بسیاری از نقاط جهان، این تنها هواسن نیست که در تلاش برای بقاء عقب نشینی می کند. فولادسازان بزرگ آسیایی، از نیپون استیل ژاپن گرفته تا پوسکوی کره جنوبی نیز در حال بررسی هزینه های سرمایه گذاری و محدود کردن تولید هستند. پوسکو اخیرا اعلام کرده یک کوره ذوب خود در استان پوهانگ با ظرفیت تولید 1.3 میلیون تن فولاد در سال که معادل 3 درصد تولید پوسکو است را تعطیل خواهد کرد. ضمن اینکه خبر از تعطیل یا تغییر کوره دیگری تا اوایل سال 2025 را داد.
پیش بینی می شود تولید سالانه فولاد ژاپن برای اولین بار در 52 سال گذشته به کمتر از 80 میلیون تن برسد. فولاد سازان در همه جای دنیا، به جز چین، خسارات زیادی را متحمل می شوند.
در ماه فوریه، شرکت فولاد نیپون اعلام کرد که طی چند سال آینده دو کوره بلند را در هیروشیما و واکایاما تعطیل خواهد کرد. بزرگترین شرکت فولادی ژاپن در بازبینی هزینه های سرمایه ای، 300 میلیارد ین (2.8 میلیارد دلار) از هدف اولیه سال 2018 تا 2020 20 را کاهش داد.
شرکت فولاد جی اف ای ژاپن نیز به عنوان دومین شرکت بزرگ فولادی این کشور در ماه مارس اعلام کرد یک کوره بلند خود را تا سال 2023 تعطیل می کند تا ظرفیت تولید را 13 درصد کاهش دهد. این اقدام بخشی از اصلاحات ساختاری است که در همان ماه اعلام شد.
قبل از همه گیری، تولیدکنندگان فولاد در خارج از چین به دنبال جنگ تجاری ایالات متحده و چین، در رقابت شدیدی قرار داشتند. پس از آنکه واشنگتن تعرفه های فولاد را افزایش داد، سیل صادرات ترکیه و روسیه به جای امریکا به سمت بازار آسیا تغییر مسیر داد و قیمت ها را در منطقه پایین آورد.
در همین حال، تولیدکنندگان فولاد چین با افزایش انگیزه تقاضای داخلی که ناشی از تحریک اقتصادی و هزینه های زیربنایی دولت بود، تولید فولاد در سال 2019 را به رکورد بالایی رساندند و 53 درصد عرضه جهانی را شکل دادند.
به این ترتیب، با افزایش تقاضای سنگ آهن چین برای تأمین تقاضای داخلی، سایر شرکت های آسیایی با افزایش قیمت مواد اولیه و افت قیمت محصولات، تحت فشار قرار گرفتند. سپس همه گیری رخ داد و تسلط چین در بازار جهانی فولاد را تقویت کرد.
منبع: asia.nikkei.com