حقه‌هایی که نفت را به طلا تبدیل کرد
پایگاه خبری فولاد ایران -
🔺 میخاییل فریدمن بیزینس‌من و سرمایه دار روسی، سال‌ها به عنوان مدیرعامل و رئیس‌هیئت مدیره شرکت‌های نفتی فعالیت کرده است. او در آوریل سال ۲۰۰۷ مقاله‌ای برای فایننشال تایمز نوشت و دیدگاه‌های خود در حوزه نفت را مطرح کرد. او در آن یادداشت یک پیش‌بینی جالب داشت. فریدمن نوشته بود:
🔺در سال ۲۰۰۷ و در یک جلسه دوستانه با شماری از فعالان اقتصادی بزرگ نفتی روس، صحبت در مورد قیمت نفت بود. آن‌ها بر این باور بودند که هیچ‌گاه قیمت نفت از ۸۰ دلار کمتر نمی‌شود ولی من با ان‌ها شرط بستم که در آینده نزدیک قیمت به کمتر از ۵۰ دلار می‌رسد. دلیل من برای این پیش‌بینی تغییر الگوی تقاضای نفت در دنیا بود که همراه با افزایش هزینه تولید نفت در بازار باعث می‌شد تا سرمایه‌گذاری در نفت مانند قبل سودآور نباشد.
🔺در سال ۱۹۷۵ آمریکا طرح ایجاد ذخایر استراتژیک نفتی را راه‌اندازی کرد. ارائه این طرح در واقع این پیام را به بازار داد که منابع نفتی در دنیا کم است و باید برای آینده ذخیره کرد. همین سیاست زمینه را برای افزایش قیمت نفت در بازار فراهم کرد. به نظر من این آمریکا بود که باعث افزایش قیمت نفت در دنیا شد و این کار را با دستکاری در بازار و ایجاد فشار روانی در بازار ایجاد کرد.
🔺در این زمان سرمایه‌گذاری کشورها در اکتشاف نفت در دنیا شروع شد و تکنولوژی‌های تازه‌ای برای این صنعت ایجاد شد. در اوایل دهه ۱۹۸۰ میلادی نتیجه این طرح مشخص شد و به محض اینکه قیمت در مسیر کاهشی قرار گرفت، فروپاشی شوروی دوباره به بازار نفت جان داد و در اوایل قرن جاری میلادی هم توسعه اقتصادی چین و هند باعث شد تا قیمت در سطح بالایی باقی بماند. به نظر من تمامی این تحولات در بازار نفت به دلیل لابی قدرتمند شرکت‌های نفتی در دنیای غرب به خصوص آمریکا است. شرکت‌هایی که از ایجاد این فضای روانی سود می‌برند و افت قیمت نفت می‌تواند باعث کاهش درآمد آن‌ها شود.
🔺نکته پایانی من در مورد نوسانات زیاد قیمت نفت در دهه‌های اخیر است. از نظر من این نوسانات زیاد قیمتی غیرعادی است. در رسانه‌ها بیان می‌شود که قیمت بالای نفت برای کشورهای نفت‌خیز دنیا منافع زیادی دارد و آن‌ها تمایل دارند قیمت را در سطح بالایی حفظ کنند. من به‌عنوان فردی که در این صنعت کار کرده‌ام می‌گویم که قیمت بالای نفت به نفع هیچ کشوری نیست. در قیمت متعادل نفتی است که تقاضا برای خرید نفت زیاد است و شرکت‌های فعال در این صنعت می‌توانند سرمایه‌گذاری زیادی در توسعه زیرساخت‌ها و خرید تکنولوژی‌های جدید کنند. در این شرایط است که قدرت لابی‌های نفتی در دولت‌ها کم می‌شود و صنعت نفت به یک فعالیت اقتصادی تبدیل می‌شود نه یک کار سیاسی.
میزنفت