پایگاه خبری فولاد ایران - سیماندائو، یک رشته کوه 110 کیلومتری از تپه ها در اعماق کشور گینه در آفریقای غربی، دارای بزرگترین ذخایر سنگ آهن دست نخورده در جهان است که می تواند زنجیره تأمین جهانی ماده اولیه ساخت فولاد به عنوان دومین کالای تجاری پس از نفت خام را در جهان دوباره شکل دهد.
این دارایی عظیم، سرمایه گذاران جهانی را به ویژه در چین مجذوب خود کرده است، اما استخراج این ماده معدنی یک چالش سخت است که با خطرات عدم اطمینان فنی، سرمایه ای و سیاسی گره خورده است.
گفته می شود این بزرگترین معدن با بهترین کیفیت سنگ آهن در جهان محسوب می شود. برخی کارشناسان صنعتی پیش بینی می کنند این معدن می تواند سالانه 150 میلیون تن سنگ آهن، معادل 7 درصد تولید جهانی در سال 2019 تولید کند. توسعه این ذخایر می تواند سالانه میلیاردها دلار صرفه جویی برای چین به عنوان بزرگترین کشور فولادساز جهان به دنبال داشته باشد.
اما ایجاد زیرساخت های لازم در گینه، که از نظر سرانه تولید ناخالص داخلی در بین 186 کشور از نظر صندوق بین المللی پول در رتبه 160 ام قرار دارد نیز میلیاردها دلار هزینه دارد. برای عملیاتی شدن پروژه سیماندائو، نیاز به احداث راه آهن و بندر به اندازه بزرگترین پروژه زیرساختی در آفریقا است و سرمایه گذاران تمایلی به غرق این پول در سیماندائو ندارند زیرا خطر سقوط قیمت ها وجود دارد.
پروژه سیماندائو طی دو دهه گذشته تا حد زیادی متوقف شده که نشان دهنده پیچیدگی های سیاسی، اختلافات مربوط به حقوق معدن، نگرانی در مورد هزینه ها و فشارهای رقبای صنعتی است.
با وجود همه گیری، قیمت سنگ آهن در سال جاری همچنان در حال افزایش است و در 19 آگوست به 128.80 دلار در هر تن رسید که بالاترین سطح شش ساله است و از آن زمان تاکنون روی 120 دلار معلق مانده است.
یک تحلیلگر صنعت فولاد در چین گفت: "اگر سیماندائو شروع به کار کند، می تواند 40 تا 50 دلار در هر تن افت قیمت جهانی سنگ آهن را به همراه داشته باشد."
از ماه مه، شرکت بائواستیل در تلاش است تا کنسرسیومی از سازندگان فولاد را به سرمایه گذاری در سیماندو هدایت کند، اما این پروژه چندان مطمئنی نیست. شرکت های چینی سابقه ضعیفی در سرمایه گذاری در استخراج معادن خارجی دارند. نمونه بارز آن پروژه آهن سینو در استرالیا است که پس از آنکه شرکت دولتی سیتیک چین 450 میلیون دلار برای 25 سال حق استخراج معدن سنگ آهن در کیپ پرستون در سال 2006 پرداخت، به دلیل تاخیرهای مکرر تولید و سرمایه گذاری های سرسام آور، به سرعت به یک گودال پول تبدیل شد.
یک سرمایه گذار ارشد صنعت انرژی گفت: سیماندائو "برای هماهنگی طرف های مختلف، تقسیم منافع و خطرات" به یک معامله گر حرفه ای نیاز دارد. این سرمایه گذار گفت، بدون توانایی جلب همه طرف ها برای همکاری و شکل گیری یک مدل تجاری پایدار، توسعه سیماندائو امکانپذیر نمی شود.
به گزارش فولاد ایران، دولت گینه نیز به دنبال استفاده از پروژه سیماندائو برای گسترش زیرساخت های داخلی است و خواستار احداث راه آهن 650 کیلومتری ترانس گینه و بندر آبهای عمیق و همچنین امکانات حمایتی است. این به معنای یک سرمایه گذاری عظیم برای توسعه دهندگان سیماندائو است. چنین ساخت و ساز عظیم به معنای دوره سرمایه گذاری طولانی مدت است. تحلیلگران گفتند که ساخت و ساز و شروع تحویل سیماندائو ممکن است هشت سال طول بکشد.
منبع: Nikkei.com