پایگاه خبری فولاد ایران - کاهش هزینه سرمایه گذاری و اکتشاف (CAPEX and OPEX) توسط تقریبا تمام شرکت های نفتی و گازی دنیا بالاجبار به دلیل افت درآمد، تقاضای پایین و محدودیت مخازن ذخیره نفت صورت گرفته اما کاهش ظرفیت تولید بزرگان نفت و گاز جهان، برخی سرمایه گذاران را به سهام بلندمدت این کالا امیدوار کرده است.
به گزارش فولاد ایران، از آنجا که اقتصاد جهانی به آرامی به سمت بازگشایی می رود، به نظر نمی رسد تقاضا یا قیمت ها تا اواخر سال جاری تفاوتی داشته باشد و با توجه به سقوط تقاضا به 30 میلیون بشکه در روز، متوسط قیمت 35 تا 40 دلاری برای هر بشکه نفت بسیار خوش بینانه است.
شرکت نروژی ریسناد انرژی پیش بینی می کند در سال 2020 حدود 100 میلیارد دلار از بودجه اکتشاف و تولید کاهش یابد که این یک عقبگرد کامل است. این شرکت هشدار داد که اگر قیمت نفت در سال 2021 زیر 30 دلار در هر بشکه باقی بماند، این کاهش بودجه می تواند به 150 میلیارد دلار نیز برسد.
موسسه مودی کمی خوش بین تر است و انتظار بازگشت قیمت نفت در میان مدت را دارد. مودی پیش بینی می کند که قیمت نفت در بلند مدت بین 50 تا 70 دلار در هر بشکه خواهد.
اعلام شده که شیل طی 12 ماه آینده هزینه های عملیات زیربنایی را 3 تا 4 میلیارد دلار در سال در مقایسه با سال 2019 کاهش می دهد، ضمن اینکه سرمایه گذاری نقدی را برای سال 2020 به 20 میلیارد دلار یا پایین تر در برابر 25 میلیارد دلار برنامه ریزی شده می رساند. شرکت نفت فرانسوی توتال نیز بودجه سرمایه گذاری خود را تا بیش از 3 میلیارد دلار کاهش داده در حالی که 800 میلیون دلار آن را برای هزینه های عملیاتی در سال 2020 نگه داشته است.
اکسون موبیل به عنوان غول نفتی امریکا برنامه های کاهش تولید را طرح ریزی کرده است. غول دیگر آمریکایی، کونوکوفیلیپس نیز شروع به کاهش 10 درصدی یا 700 میلیون دلاری در برنامه سرمایه گذاری خود در سال 2020 نموده، در حالی که شورون 2 میلیارد دلار صرفه جویی در هزینه را هدف قرار داده است. شرکت های بین المللی نفت تنها کسانی نیستند که به واسطه سقوط مالی شیل آمریکا، افت تولید کانادا و البته توافق اوپک متضرر می شوند.
تمام امیدها به کاهش داوطلبانه یا اجباری تولید و جلوگیری از پر شدن انبارهای ذخیره نفت است. با این حال، این اقدامات به عنوان یک استراتژی بلند مدت امکان پذیر نیست چراکه کاهش 25 تا 30 میلیون بشکه در روز از تولید، غیر واقعی است. احتمال دارد در دوران پساکرونا بیشتر ظرفیت های کاهش یافته تولید، مجددا به جریان بیفتد.
علی رغم اخبار فراوان نا امیدکننده، دلایلی برای خوش بینی وجود دارد. در حال حاضر توجه کافی به یک عامل اساسی در تولید نفت و گاز نشده است. نزدیک به یک دهه است که سرمایه گذاری در نفت و گاز بسیار پایین تر از حد مورد نیاز در یک بازار عادی است که دلیل آن تحولات منفی قیمت، درگیری های اوپک پلاس، توئیت های ترامپ و سقوط اقتصاد جهانی است.
حمایت از قیمت نفت در 12 تا 18 ماه آینده احتمالاً به دنبال عدم سرمایه گذاری در جایگزینی مزارع نفتی در حال شکل گرفتن است. حتی در بدترین شکل، پس از کرونا سطح تقاضای نفت تا آخر سال 2020 یا 2021 ممکن است 10 تا 15 میلیون بشکه در روز نسبت به سال 2019 کمتر باشد و ما نیاز به تولید بیشتری داریم تا بازار دوباره به گردش بیفتد. تخریب مالی نفت شیل ایالات متحده، نفت دریای شمال و کانادا همراه با عدم سرمایه گذاری فزاینده در مناطق تولید کم هزینه، بازار را برای یک طوفان جدید محیا می کند که احتمالا این بار منجر به شوک صعودی قیمت نفت خواهد شد.
تحلیلگران باید بدانند که سرمایه گذاری صفر در روند تولید فعلی می تواند منجر به کاهش 6 تا 12 درصدی تولید سالانه شود. اگرچه حدود هفتاد هزار میدان نفتی در جهان وجود دارد اما تقریباً یک چهارم از تولید جهانی نفت خام در 25 میدان صورت می گیرد، 100 میدان نیمی از تولید و نزدیک به 500 میدان دو سوم اکتشافات را تشکیل می دهد. بسیاری از این میدان های نفتی عظیم نسبتاً قدیمی هستند و بسیاری دیگر اوج تولید خود را پشت سر گذاشته اند. اکثریت باقی مانده نیز طی دهه آینده شروع به کاهش تولید می کنند و احتمال می رود تنها تعداد اندکی میدان عظیم جدید پیدا شود. بنابراین اندوخته باقی مانده در این میدان ها، تولید آینده آنها و افزایش ظرفیت ذخایر آنها اهمیت ویژه ای برای عرضه در آینده خواهد داشت. تداوم عدم سرمایه گذاری که از حدود یک دهه قبل آغاز شده، یکی از مهمترین المان های بازارهای نفتی امروز است.
ترکیب تخریب تولید در کشورهای غیر اوپک با کاهش طبیعی تولید در میدان های نفتی سمی است. اگر بازار این موضوع را تشخیص نداده و همچنان به سرمایه گذاری صفر خود ادامه دهد، قیمت نفت خیلی سریعتر از آنچه تحلیلگران پیش بینی می کنند، بالا خواهد رفت. 2021 می تواند سال بسیار خوبی برای بازار نفت باشد. کاهش سرمایه گذاری، اخراج کارکنان و افت تولید موانع مهمی برای بهبود سریع و کارآمد عرضه در دنیاست. یک دهه کسری سرمایه گذاری برای بروز این اتفاق کافی است.
منبع: tankterminals