پایگاه خبری فولاد ایران – از جمله راه‌کارهایی که برای جلوگیری از تشکیل حباب در بازار سرمایه پیشنهاد می‌شد، پذیرش شرکت‌های جدید در بورس، افزایش سهام شناور آزاد و عرضه سهام و تسهیل در فرایندهای افزایش سرمایه شرکت‌های پذیرفته‌شده در بورس بوده است. این راه‌کارها همچنین عمق بازار سرمایه را نیز افزایش می‌دهد و تا حدی از توان دستکاری قیمت سرمایه‌های سودجو جلوگیری می‌کند.
پذیرش شرکت‌های جدید همچنین راه‌کاری برای حرکت اقتصاد ایران به سمت شفافیت است و البته که اگر این شرکت‌ها از بخش‌های دولتی، نیمه‌دولتی و حاکمیتی وارد بازار شوند هم جریان اطلاعاتی را بهبود می‌بخشند و هم پاسخگویی این نهادها را افزایش می‌دهند. عرضه‌های انجام‌شده و در راه برخی شرکت‌ها (مانند صبا تأمین و شستا) را می‌توان از این منظر مثبت ارزیابی کرد. این شرکت‌ها از این سپس ناچار به انتشار صورت‌های مالی و رعایت سطح مشخصی از شفافیت و پاسخگویی خواهند بود و در شرایطی که رشد نقدینگی و هجوم آن به بازار سرمایه نگرانی‌هایی از رشد‌های کاذب را در بازار ایجاد می‌کند این عرضه‌ها می‌توانند به کنترل جو روانی بازار کمک شایانی بکنند.
البته آگاه هستیم که انتقاداتی هم به عرضه سهام اندک و غیرکنترلی شرکت‌های دولتی و حاکمیتی و به‌خصوص هلدینگ‌ها وجود دارد که باید در یادداشتی جداگانه به آن‌ها بپردازم. به‌ویژه که تجربه‌های پیشین نشان داده است که بسیاری از این نهادها به تعهدات پسین خود مبنب بر آزادسازی سهام و رهاسازی مدیریت این بنگاه‌های واگذار شده پایبن نخواهند بود. افزایش سطح رعایت مصالح سهامداران خرد (که باید در اهداف مدیریت جدید سازمان بورس و اوراق بهادار هم قرار گیرد) و تعیین ضمانت‌های اجرایی واگذاری سهام و واگذاری مدیریت شرکت‌ها در یک بازه زمانی مشخص می‌تواند برخی از مشکلات را حل کند.
اسلامی بیدگلی