پایگاه خبری فولاد ایران - چهار اندیشمند یعنی هورکهایمر ، تئودور آدورنو ، هربرت مارکوزه و اندیشمند نام آشنای اغلب ایرانیان اهل مطالعه یعنی هابرماس در سال 1933که هیتلر قدرت داشت یک موسسه تحقیقاتی ، اجتماعی در فرانکفورت آلمان تشکیل دادند . آنها به نوعی متاثر از کارل مارکس بوده و لذا به آنها مارکسیست اروپایی و حتی نئو مارکسیست هم می گویند .
آنها کلا نسبت به جامعه سرمایه داری انتقاد داشتند اما فعالیت شان را با سه پرسش مهم آغاز کردند که شاید بتوان گفت این پرسش ها به نوعی پیش بینی مارکس را که گفته بود نظام سرمایه داری بر اثر تضاد های درونی فرو پاشیده و طبقه فرودست صنعتی ( کارگر از نظر مارکس ) با انقلاب خود جامعه جدید می سازد را زیر سئوال بردند . این پرسش ها عبارت بودند از :
الف - بعداز جنگ جهانی اول ، حکومت پادشاهی آلمان ، جای خودرا به جمهوری وایمار داد اما این جمهوری بیش از 15 سال عمر نکرد و نهایتا توسط حزب نازی به رهبری هیتلر ساقط شد پرسش این است که براساس آموزه های مارکس ، جمهوری سرمایه داری وایمار می بایست توسط کمونیست ساقط می شد در حالی که نازیست ها که ضد کمونیست بودند ،نابودش کردند . چرا ؟
ب - چرا بعداز جنگ جهانی دوم دوباره سرمایه داری در جهان احیا شد ؟
ج - اتفاق سوم حاکمیت استالین در شوروی و بروز استالینیسم بود . یعنی بعداز انقلاب اکتبر که لنین به نوعی خودرا در مسیر اندیشه های مارکس می دید استالینی ظهور کرد که به گواه تاریخ یکی از مستبد ترین افراد جهان نام گرفت در دوران حکومت استالین کشتار و سرکوب و زندان بارزترین مشخصه ضد آزادی او بود و لذا این قضیه برای فرانکفورتی ها جالب بود که ، چرا ؟
در شب های آینده راجع به این مکتب بیشتر خواهم نوشت اما همین قدر بدانید که اندیشمندان این مکتب نظام های سرمایه داری را نظام هایی ناعادلانه و سرکوبگر می دانند و معتقدند که با رشوه و کودن سازی و مصرف گرایی این نظام به حیات خود ادامه می دهد راجع به مارکسیست ارتدوکس و مارکسیست اروپایی هم مطالبی کوتاه خواهید خواند.
سیاست - جامعه