پایگاه خبری فولاد ایران -
✍️ یکی از ویژگی‌های اغلب ما این است که تا لحظه آخر اگر کاری را لازم نباشد انجام دهیم، انجام نمی‌دهیم تا کار به جایی می‌رسد که چاره‌ای جز انجام نداریم و در این حالت بالاترین هزینه را می‌پردازیم و البته کمترین استفاده را می‌بریم.
✍️ مردم شاید تصور کنند که دولتمردان افراد متفاوتی با آنها هستند. در حالی که این طور نیست؛ آنها هم همین‌گونه هستند.
✍️ برای مثال فرآیند بودجه‌ریزی و تصویب آن را ببینید. اگر از متولیان بودجه نویسی بپرسید، بودجه امسال چه تفاوتی با سال گذشته دارد، خیلی منتظر جواب سرراست و ساده‌ای نباشید. او به امید لحظه آخر است، منظور دقیقا روز آخر سال است!
✍️ او به روشنی می‌داند که کسری بودجه دارد. یک آدم معمولی در چنین حالتی به فکر چاره است؛ اما مدیر محترم منتظر می‌ماند تا دقیقا روز آخر سال، هرآنچه را که از کسری بودجه مانده با تنخواه از بانک مرکزی بگیرد و مانند سال قبل و قبل و قبل آن، تنخواه را به پایه پولی اضافه کند و تورم را باز بالاتر ببرد و به امید گشایشی در سال آینده باشد.
✍️ اگر از او بپرسید، الان که حدود چهارماه تا آخر سال دارید، چرا از مردم قرض نمی‌کنید؟ چرا با این حجم عظیم نقدینگی، اوراق منتشر نمی‌کنید؟ جوابی ندارد.
✍️ اگر بگویید چرا منتظر آخر سال هستید؟ همین الان کاری بکنید، جوابی ندارد، به چشمان شما نگاه می‌کند و لبخندی می‌زند. در لحظه آخر که هیچ راهی برایش نماند، آن‌گاه به سیاستمدار پناه می‌برد، او را گوشه دیوار می‌برد و اصرار می‌کند که تنها راه، رفتن سراغ بانک مرکزی و طلب تنخواه است.
✍️ از او می‌پرسید، چند کشور مثل ما بودجه می‌ریزند و بعد مثل ما انحراف قابل توجه عملکرد دارند؟ باز جواب ندارد، می‌خندد و می‌گوید اینترنت قطع است، به‌هرحال تمام زحمت شما برباد است.
کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد