پایگاه خبری فولاد ایران - بر اساس یکی از بندهای قطعنامه ۲۲۳۱ که از سال ۲۰۱۶ میلادی اجرایی شد، ایران تا پنج سال از خرید تسلیحات تهاجمی منع شده است. این بند از قطعنامه در اکتبر سال ۲۰۲۰ منقضی می‌شود و پس از آن ایران این امکان را خواهد داشت که از کشورهای خارجی جنگ‌افزار بخرد.
پایان این تحریم‌ها، می‌تواند توان نظامی ایران را به مراتب بیش از گذشته افزایش دهد و واشنگتن با خروج زودهنگام از توافق هسته‌ای، خود را در برابر احتمال خرید تسلیحاتی ایران از روسیه و چین، در موضع ضعف قرار داده است.
ایران در حال حاضر برای خرید جنگنده‌های «سوخو-۳۰»، هواپیمای آموزشی «یاک-۱۳۰»، تانک‌های «تی-۹۰»، سامانه پدافندی «اس-۴۰۰» و سامانه دفاع ساحلی «باستیون» با روسیه در حال مذاکره است. این پایگاه همچنین احتمال داده است که ایران خواهان خرید جنگ‌افزارهای چینی هم باشد.
دولت آمریکا در تلاش است تا حمایت دیگر کشورها را برای تمدید ممنوعیت خریدهای تسلیحاتی ایران، جلب کند. «مایک پامپئو» وزیر خارجه آمریکا اخیرا مدعی شد که دستیابی ایران به تسلیحات پیشرفته، به بروز «آشوب» در غرب آسیا منجر می‌شود.
خروج آمریکا از برجام موجب شده تا اعضای شورای امنیت از درخواست واشنگتن برای تمدید این ممنوعیت حمایت چندانی نکنند. نه تنها روسیه و چین به عنوان دو دارنده امکان وتو و فروشنده بالقوه سلاح به ایران از این طرح حمایت نمی‌کنند، بلکه آمریکا حتی احتمالا نمی‌تواند روی رأی مثبت فرانسه و انگلستان هم حساب کند.
تحریم‌های آمریکا مهمترین مانع در برابر تولیدکنندگان جنگ‌افزار برای صادرات به ایران ارزیابی است تولیدکنندگان روسی و چینی باید بین فروش چندین میلیارد دلاری به ایران و تحریم‌های آمریکا یکی را برگزینند.
اما بدترین حالت این است که چین و روسیه ممکن است ساز و کاری برای دور زدن تحریم‌های آمریکا ایجاد کرده و سلطه ایالات متحده بر نظام مالی جهانی را به چالش بکشند.
دلیل ناکارآمدی ساز و کار اروپایی «اینستکس» برای دور زدن تحریم‌ها بی‌میلی مدیران اروپایی به ریسک‌پذیری بوده همونین باید به این نکته اشاره کرد «آیا تولیدکنندگان روسی و چینی حاضرند ریسک تحریم شدن را بپذیرند؟ ترامپ و پامپئو کار چندانی نمی‌کنند، جز اینکه به شدت دعا کنند.
بلومبرگ فارسی✔️