پایگاه خبری فولاد ایران -
❓سیاست‌گذار مالی برای مهار پولپاشی و تعدیل نقش چرخه‌ای بودجه عمرانی، چاره‌ای اندیشیده است. برخی گمانه‌زنی‌ها نشان می‌دهد سیاست‌گذار قرار است عدد خاصی از درآمدهای نفتی را برای پوشش مخارج عمرانی تخصیص دهد و این عدد در گذر زمان ثابت بماند. مابقی بودجه عمرانی فارغ از درآمدهای نفتی از سوی انتشار اوراق مالی پوشش داده می‌شود.
❓این تصمیم سه ایراد اساسی دارد. اولین ایراد این است که درآمدهای نفتی تابعی از متغیرهای برون‌زایی مانند قیمت نفت و تنش‌های سیاسی است. به همین دلیل تعیین مقدار ثابتی از درآمدهای نفتی برای پوشش مخارج عمرانی با خطاهای غیرقابل پیش‌بینی مواجه می‌شود.
❓دومین ایراد این است که اگر درآمدهای نفتی کمتر یا بیشتر از آن عدد ثابت شد، تکلیف چیست؟
❓سومین ابهام به اثرات بین‌النسلی برمی‌گردد. در صورتی که نقش نفت در بودجه ثابت شود، «عامل تغییرات یا Volatility» از نفت گرفته می‌شود و به انتشار دارایی‌های مالی منتقل می‌شود.
❓در چنین سناریویی نوسانات دارایی‌های مالی دولت بیشتر خواهد شد. این نوسان ناملایمات مالی را به نسل‌های آتی منتقل می‌کند؛ چراکه اثر کسری پوشش داده شده توسط انتشار دارایی‌های مالی به سال‌های آتی منتقل می‌شود.
کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد