پایگاه خبری فولاد ایران - ولی نرخ بیکاری می‌تواند با تاثیرگرفتن از سیاست‌های اشتباه بیشتر هم باشد. رایج‌ترین این سیاست‌ها، سیاستی است که سعی می‌کند میزان دستمزدها را بالاتر از توان ایجاد منافع کارگران قرار دهد. قوانین دستمزد امرار معاش و حداقل دستمزد و همچنین دستمزدهای تعیین‌شده از سوی اتحادیه‌هایی که دستمزدی بالاتر از میزان توان ایجاد منافع کارگران را به شرکت‌ها تحمیل می‌کنند باعث بیکار ماندن عده‌ای می‌شوند که توان ایجاد منافع‌شان کمتر از حداقل تعیین‌شده برای دستمزد است. اگر من نوجوانی باشم که تنها می‌توانم ساعتی ۲ ساندویچ درست کنم، اگر حداقل دستمزد ۷ دلار باشد پس مسلماً شرکت مک‌دونالد هیچ‌وقت مرا استخدام نخواهد کرد.
انواع دیگری از قوانین در بازار کار نیز می‌توانند باعث ایجاد بیکاری شوند و حتی موجب بالارفتن نرخ بیکاری طبیعی شوند. برای مثال، در بسیاری از کشورهای اروپای غربی قوانینی در بازار کار وجود دارند که اخراج کارگران بی‌بازده را بسیار دشوار می‌کنند و این باعث می‌شود که شرکت تمایلی به ریسک و استخدام کارگرانی که در مورد توانایی‌هایشان شبهه‌ای وجود دارد، نداشته باشد چراکه در صورتی‌که فرد توانایی‌های لازم را نداشته باشد و نتواند انتظارات شرکت را برآورده سازد، شرکت باید آن فرد را اخراج کند و با وجود این قوانین، اخراج آن فرد بسیار دشوار خواهد بود. همچنین هنگامی‌که دولت‌ها شرکت‌ها را مجبور به اعطای مزایا (مانند بیمه، حق کودک و...) می‌کنند، هزینه استخدام افراد برای شرکت‌ها بسیار بیشتر می‌شود و این باعث افزایش نرخ بیکاری می‌گردد. آزادتر بودن بازار کار در آمریکا مسلماً یکی از دلایل کمتر بودن نرخ بیکاری آن نسبت به کشورهای پیشرفته اروپایی است.
در پایان، باید گفت با اینکه بیکاری مشکلی بسیار اساسی است، ولی برخی از راه‌حل‌های به ظاهر بدیهی در واقع هیچ کمکی به بهبود آن نمی‌کنند. برنامه‌های دولت برای ایجاد شغل معمولاً به این صورت است که به کارگران بیشتر از توان تولیدی‌شان و ارزش تولیدشده، مزد داده می‌شود و این باعث کاهش اشتغال در بخش خصوصی و افزایش مالیات‌ها و نرخ بهره می‌شود. همانطور که در بالا ذکر شد، دشوار ساختن شرایط برای شرکت‌ها برای اخراج کارگران نتیجه‌ای جز کمتر شدن انگیزه‌ی شرکت‌ها برای استخدام افراد، ندارد. در کل، آزاد گذاشتن بازار و عدم اعمال محدودیت در آن، بهترین راه برای نگاه داشتن نرخ بیکاری در کمترین حد ممکن در یک اقتصاد پویا و در حال رشد است.
استیون هورویتز
آکادمی علوم انسانی