پایگاه خبری فولاد ایران -
هر آنگاه که وزیر بی کفایت باشد و پادشاه غافل،
نشانش آن باشد که یک عامل (مسئول) را از دیوان
(دولت)، دو عمل (سمت و پست) فرمایند یا سه و
پنج و هفت.
و امروز مردم (آدم،شخص) هست که بی هیچ
کفایتی که در او هست ده عمل دارد
(ابوالمشاغل و دارای چندین شغل)
و اگر شغلی دیگر هم پدیدار آید هم بر خویشتن
زند (قبول می‌کند) و اگر سیمش (رانت و رشوه)
بذل باید کرد، بذل کند و بدو دهند و اندیشه‌ی آن
نکنند که "این مرد اهل این شغل هست یا نه،
کفایتی دارد یا نه، در دبیری و تصرف و معاملت
راهی بَرَد یا نه، و چندین شغل که در خویشتن
پذیرفته است به سر تواند بُرد یا نه؟"
و باز مردان کافی و شایسته و جَلد و معتمد و
کارهاکرده (کارکشته) محروم گذاشته اند و در
خانه ها معطل نشسته اند و هیچ کس را اندیشه
تمییز (تشخیص) آن نمی باشد که
"چرا باید مجهولی بی کفایتی، بی اصلی بی فضلی
چندین شغل دارد و معروفی اصلی و معتمدی یک
شغل ندارد و محروم و معطل باشد خاصه کسانی
که بر دولت حق واجب گردانیده باشند و خدمتهای
پسندیده کرده باشند و شایستگی نموده"
🔺خواجه نظام الملک