پایگاه خبری فولاد ایران - ترکیه که برای جنگ با تشکل های کردی به سوریه حمله کرده، ناخواسته می تواند به رئیس جمهور روسیه ولادیمیر پوتین پیروزی استراتژیک در خاورمیانه را اهدا کند.
پوتین از این بحران استفاده کرد تا نیروهای دولتی سوریه را به مناطق تحت کنترل کردهای این کشور بکشاند.
خاطرنشان می شود که این یک اقدام مهم برای بدست آوردن کنترل این کشور توسط بشار اسد رئیس جمهور سوریه بود. علاوه بر این مشارکت روسیه در توافق کردها با سوریه برای استقرار نیروهای دولتی در امتداد مرزهای شمالی این کشور، تصویر پوتین را در خاورمیانه تقویت کرده است.
آیهام کامل، مدیر خاورمیانه و شمال آفریقا در گروه اوراسیا، خاطرنشان می کند که پوتین باعث شد متحدین و رقبا خود اعتراف کنند که او در واقع اساس تعادل سیاسی و نظامی در منازعه سوریه شد.
النا سوپونینا کارشناس مسکو در خاورمیانه، نیز معتقد است که حمله ترکیه و تصمیم آمریکا برای خارج کردن نیروها از شمال سوریه، به روسیه اجازه داد تا به اهداف خود در سوریه برسد و کنترل منطقه نفت خیز را به دست آورد.
پیش از این نشریه هیل در مورد تقویت مواضع روسیه در خاورمیانه نوشت. به گفته این نشریه، این امر از جمله موارد دیگر، به تصمیم ایالات متحده برای خارج کردن نیروها از قسمت شمالی سوریه منجر شد.
ترکیه از آغاز عملیاتی با عنوان "چشمه صلح" علیه حزب کارگران کردستان و دولت اسلامی داعش در ۹ اکتبر خبر داد.
سرگئی لاوروف وزیر امور خارجه روسیه، در پاسخ به چنین تصمیمی خاطرنشان کرد، که مسکو نگرانی ترکیه را در رابطه با امنیت مرزهای خود می داند، اما چنین مسائلی باید از طریق دیپلماتیک حل شود.
به گفته وی، روسیه در شرایط فعلی به دنبال آغاز گفتگو بين آنکارا و دمشق و همچنین بین دولت سوریه و نیروهای کرد است که تروریسم را نفی می کنند.
در ماه ژوئن، رهبر روسیه گزارش داد که جایگاه این کشور در خاورمیانه با ثبات تر شده است. به گفته پوتین، مسکو روابط خوب تجاری، مشارکتی و از بسیاری جهات حتی با عناصر بسیاری از کشورهای منطقه رابطه ایجاد کرده است.
در اکتبر سال ۲۰۱۷، بلومبرگ (https://www.bloomberg.com/amp/news/articles/2019-10-15/putin-s-syria-gambit-delivers-again-as-trump-sidelines-u-s) پیشتر نوشت که پوتین در واقع به عنوان استاد خاورمیانه دست یافته است. و همچنین خاطرنشان شد که این امر توسط مقامات آمریکایی تسهیل شده است، که سیاست آنها بسیاری از شرکا را وادار کرد تا نسبت به مسکو تجدید نظر کنند.
اکونومیست فارسی