پایگاه خبری
فولاد ایران- مهم‌ترین استانداردی که
IMO از
سال ۲۰۲۰ اجرا خواهد کرد، منع استفاده از سوخت با گوگرد بیش از ۰.۵% است. این سازمان
اشاره کرده است که اولین سطح کنترل اجرای این استاندارد برای عرضه‌کنندگان بانکرینگ
خواهد بود که بازار روزانه ۴ میلیون بشکه‌ای بانکرینگ را بشدت تحت تأثیر قرار خواهد
داد.
🔺وجود گوگرد در داخل سوخت سبب تولید اکسیدهای مختلف
گوگرد می‌شود که البته ۹۵% آن SO۲ است. برای جلوگیری از تولید این گاز، باید میزان گوگرد سوخت را کاهش
داد یا اینکه از ورود SO۲ به هوا جلوگیری نمود. مناطق ECA[۱] که
هم‌اکنون سقف درصد گوگرد در سوخت آن‌ها ۱% است، غالبا از راه حل دوم استفاده می‌کنند.
این کشتی‌ها با نصب یک اسکرابر بر روی خروجی اگزوز خود، SO۲ را
در آب حل کرده و پساب اسیدی تولید شده را در اسکرابرهای مدار باز به آب ریخته یا در
اسکرابرهای مدار بسته در داخل کشتی ذخیره می‌کنند.
🔺نصب اسکرابر برای کشتی‌های با ظرفیت ۲۰ هزار کانتینر،
هزینه را ۳.۷۵% و برای کشتی‌های با ظرفیت ۱۰۰۰ کانتینر، هزینه را ۹% افزایش خواهد داد.
از طرفی Ship&Bunker پیش‌بینی
می‌کند که اگر اختلاف قیمت نفت کوره استاندارد و غیر استاندارد بالغ بر ۲۰۰ دلار در
هر تن شود، هزینه نصب اسکرابر برای یک کشتی با ظرفیت ۴۰ تن معادل ۲.۲۵ میلیون دلار
خواهد شد که در عرض ۱۴ ماه بازخواهدگشت.
🔺مرکز مطالعات زنجیره ارزش معتقد است که استاندارد
جدید IMO، بازار
نفت کوره ایران را بسیار محدود خواهد کرد. راه حل اول آن است که ایران مانند بعضی از
کشورهای دیگر بر روی نصب اسکرابر به عنوان یک راهکار کوتاه‌مدت و ارتقاء پالایشگاه‌ها
به عنوان یک راهکار بلندمدت تمرکز کند. از آنجایی که هنوز به طور واضح نحوه رصد و جریمه
کشتی‌ها مشخص نیست،
متن کامل در لینک زیر:
http://www.mizenaft.com/report/24563/
منبع: میز نفت