پایگاه خبری فولاد ایران - اقتصاد جهان
در سال ۲۰۱۸ به عدد بیسابقه ۸۸ هزار میلیارد دلار رسید (کل تولید ناخالص داخلی
جهان) رسید ، این عدد در بر گیرنده کشورها متمول و توسعه یافته و کشورهای در حال
توسعه و گذار است ، کلیت اقتصاد بر روی کره زمین.
اقتصاد در این
سالها به تبع رشد اینترنت و فضای دیجیتال در حال دوره گذاری است که بی شباهت به
گذار انسان از عصر کشاورزی به صنعت و یا عصر انقلاب صنعتی به عصر اینترنت نیست ،
به همان اندازه بزرگ و البته غیر قابل پیش بینی.
گذار از اقتصاد
سالهاست در جهان شروع شده است و به سبب همه گیر شدن اینترنت و استراک گذاری مباحث
اولیه و پایه بسیاری از کشور ها در حال حرکت به این سمت هستند، مثلا در چین که
پرجمعیت ترین کشور جهان است پرداختهای با موبایل همه گیر شده است و در بسیاری از
مجتمع های تجاری پرداخت با موبایل رایج گردیده است ، اینترنت بانکها در ایران
خودمان هم کارایی بالایی در کنار تراکنش های آنلاین دارند و رقم ان به بیش از ۲۵۰۰
هزار میلیارد تومان رسیده است اما هدف از این مقاله جلب کردن توجه به سویی دیگر
است.
اول: هوش
مصنوعی و اقتصاد
بسیار در خصوص
هوش مصنوعی می شنویم و بسیار از آن صحبت می کنیم ، بگذارید برایتان مثالی بیاورم
تا با ابعاد آن و کارهایی که می شود کرد آشنا شوید.
در سال ۲۰۱۷ یک
اتفاق مهم در جهان به وقوع پیوست ، برنامه آلفا زیرو Alpha Zero شرکت
گوگل ، برنامه استاک فیش هشت StockFish8 را شکست داد ، استاک فیشی که
قهرمان بلامنازع جهان تا سال ۲۰۱۶ بود ، برنامه ای با بیش از ۱۰۰ سال تجربه انسان
در بازی شطرنج و توانایی محاسبه بیش از ۸۰ میلیون حرکت شطرنج در ثانیه !
در مقابل استاک
فیش ، نرم افزاری با بهره مندی از هوش
مصنوعی قرار داشت که اصلا شطرنج بلد نبود ، این نرم افزار از اخرین اصول
فراگیری ماشینی برای یادگیری شطرج استفاده کرد و در بیست و هشت دور برنده و هفتا
دو بار مساوی کرد.
اشتباه
نخواندید، ۲۸ بار استاک فیش ۸ را برد و ۷۲ بار مساوی کرد و آرزوی برد را برای
ساتاک فیش تبدیل به یاس کرد تمام مدت یادگیری الفا زیرو برای شکست دادن ابر
کامپیوتر اساک فیش ۸ ، چهار ساعت طول کشید. باورتان می شود؟
حال در دنیای
مالی ، سرمایه گذاری ، تصمیمات کلان اقتصادی ، بودجه بندی ، بهینه سازی مصرف ،
توزیع بهینه منابع هوش مصنوعی چه کار می تواند بکند؟ درست حدس می زنید می تواند
جهان را شخم بزند و جهانی را ایجاد کند که ما حتی تصور آن را هم نداریم.
تصور کنید که
این هوشمندی چگونه موجب تعریف کارهای جدید و حذف شغل های کنونی می شود؟ آیا ما در
ایران بزرگ این پارادایم را درک کرده ایم
؟
دوم: تکنولوژی
بلاکچین
کمتر روزیست که
مطلب جدیدی در خصوص بلاک چین منتشر نشود که ارزش خواندن نداشته باشد ، تکنولوژی که
از صنعت بیمه تا حمل و نقل ، بانکداری تا رمز ارزها و حتی دنیای کشاورزی در حال
خلق انقلاب است، قرارداد هایی که مو لای درزشان نرود و عاری از تقلب باشد، بیمه
های اتکایی که با بلاکچین شکل گرفته اند و هر دو طرف آسوده از هرگونه تقلب. واحد
پولی که نگرانی از بابت پشتوانه آن وجود ندارد و ...
سوم: مرزی وجود
ندارد
درست است که
این روزها جنگ تجاری بین چین و امریکا به راه افتاده و اثرات آن نفس های اقتصاد
اروپا و جهان را به شماره انداخته است اما جهان آینده جهان بی مرزی است ، اقتصاد
بی مرز و شرکتهای چند ملیتی که جهان را با تولیدات خود در اختیار دارند. اقتصاد
کلان در جهان در حال تغییر است و آدام اسمیت نیست که ببیند از دل کپیتالیسم و
سرمایه داری چگونه ابر شرکتهایی همانند آمازون سر بر آورده اند که ارزش بازارشان
تا چند سال آینده به ۵ هزار میلیارد دلار خواهد رسید (برابر تولید ناخالص آلمان تا
۲۰۲۵)!
باز توزیع ثروت
در اقتصاد دیجیتال آینده ، کار و اشتغال ، آموزش و ... مواردی هستند که در ایران
بدان کمتر توجه می شود. در حال دور زدن تحریم های ناجوانمردانه هستیم اما غافل از
آینده! آینده ای که یا آن را شکل خواهیم داد و یا به زور و از سر اجبار تغیرمان
خواهد داد.
تغییر همواره
اضطراب آور است و دنیای بی قرار اوایل قرن بیست و یکم استرسی همه گیر جهانی تولید
کرده است.
پیمان مولوی
سرمقاله منتشره
در روزنامه صمت