«منطق تولیدی» باید جایگزین «منطق اقتصادی» شود
پایگاه
خبری فولاد ایران-
💠نخستین
نمایشگاه «ساخت داخل و رونق تولید» که به ابتکار وزارت صنعت، معدن و تجارت برگزار
شده بود، عصر یکشنبه سی ام تیرماه پایان یافت. در این نمایشگاه چهار روزه، عمده
نیازهای صنعتی کشور که تا قبل از این به شیوه واردات از کشورهای خارجی، تامین می‌شد،
در معرض نمایش گذاشته شد تا تولید‌کنندگان و قطعه سازان علاقمند و توانمند، حسب تجارب
و تخصص خود در داخلی سازی آن مشارکت کنند.
💠مسائل مرتبط
با اهمیت، نتایج و دستاوردهای آماری این رویداد، توسط متولیان و مجریان امر اعلام
شده است. آنچه از ظاهر نمایشگاه، بویژه تعداد تفاهم نامه‌های امضاء شده پیداست، می‌توان
آن را حرکت باالنسبه موفقی دانست؛ هرچند آثار تعجیل نیز در گوشه و کنار آن هویدا
بود، اما با حضور در این نمایشگاه و گفتگوی مستقیم با تولید کنندگان اعم از مدیران
صنایع بالادستی و صاحبان صنایع خرد بویژه قطعه سازان، می توان به چند چالش مهم
داخلی‌سازی نیازهای صنعتی در ایران پی برد که اجمالا به چند مورد آن اشاره می شود:
✅1-برگزاری
این نمایشگاه عمق وابستگی صنعتی ما و گستره زیان تحریم های غرب را آشکار کرد. این
البته به معنی رسوایی و نمایش ناتوانی نیست. اگر قرار باشد برای داخلی‌سازی اقدام
جدی و غیر تبلیغاتی انجام داد. گام نخست، فرود از اسب غرور و برآورد دقیق از میزان
و سطح نیازهای موجود جامعه است.
🔻کشور ما بیش
از یکصد و پنجاه سال است که در تکاپوی ساخت کالاهای وارداتی است. «آر. بی‌نینگ»
نویسنده انگلیسی مقیم ایران قرن نوزدهم، در باره عزم و علاقه جدی امیر کبیر به
داخلی سازی می نویسد: «امیرنظام اشتیاق خاصی دارد که با پشتیبانی صنایع ملی، ورود
تمام کالاهای خارجی را از ایران براندازد».
🔻بیست سال
بعد از او، میرزا حسین خان صدراعظم ناصرالدین شاه نیز این ایده را پی‌گرفت که
معیار ترقی یک ملت در سطح بین‌الملل «ترغیب و تحریص اهل حرفت و صنایع است...تا
آنچه الان از کیسه رعیت بیرون می‌آید بدون حیف و میل تماما وارد خزانه دولت شود».
🔻از مشروطه
به بعد هم در چندین مرحله استراتژی جایگزینی واردات در حوزه صنعت در دستور کار
دولت‌ها و حکومت‌های مختلف قرار گرفته است. در دهه اول پیروزی انقلاب، سخن از
خودکفایی کامل صنعتی در میان بود و در اوایل دهه 1380 شمسی حتی خودرو تماما ملی
ساخته و تحویل مردم شد.
🔻اکنون اما
با برگزاری این نمایشگاه مشخص شد که صنایع ایران در حوزه تولید داخل آنگونه که می‌نموده،
نبوده‌اند. برای مثال در صنعت استراتژیک خودروسازی از حدود 3800 قطعه بکار رفته در
ساخت یک اتومبیل، حدود 700 قطعه آن وارداتی است. پس این ذهنیت که با ساخت فوری چند
قطعه دم دستی، می‌توان چند هزار خودرو معطل در پارکینگ سایپا و ایران خودرو را
نجات داد، از اساس حرف عامیانه‌ای است...
✍️قاسم خرمی
(مدیر مسئول مجله کارخانه دار)