پایگاه
خبری فولاد ایران - آنچه در عمل بر سر سیاست‌گذاری اقتصادی می‌آید، عمدتا، نه
برآمده از قواعد نوشته شده سیاست‌گذاری بلکه تحت تاثیر قواعدی نانوشته که البته نه‌تنها
غلبه کامل بر قاعده‌گذاری‌های رسمی معمول
دارند، بلکه از استحکام و پایداری فوق‌العاده‌ای نیز برخوردارند، قرار می‌گیرد؛ به‌گونه‌ای
که میتوان آنها را به عنوان «ویژگی‌های نهادی اقتصاد ایران» نامید.
🔸 مشخصه اول:
نظام بنگاهداری در اقتصاد ایران عمدتا غیرخصوصی است.
🔸 مشخصه دوم:
اساس کار هیچ یک از نهادهای اصلی مالی کشور شامل: دولت، نظام بانکی و صندوق‌های
بازنشستگی، بر تعادل حتی بلندمدت میان منابع و مصارف نبوده و نیست.
🔸 مشخصه سوم: امکان شکل‌گیری تعامل پایدار و رسمی
بین بنگاه‌های داخلی و بنگاه‌های معتبر خارجی وجود نداشته است.
🔸 مشخصه
چهارم: تمایل جدی با منشا قوی اقتصاد سیاسی به انجام حمایت‌های فراگیر، غیرهدفمند،
غیرمشروط و فزاینده در طول زمان و حتی جهت‌دار به سمت قشر مرفه و پرمصرف جامعه .
🔹 ذکر ۳ نکته
حائز اهمیت زیاد است. ۱) این باورهای ابطال‌ناپذیر بر عملکرد بلندمدت اقتصاد
کشورتاثیر تعیین‌کننده‌ای دارند؛ ۲) در تقابل با یافته‌های علمی اقتصادند؛ و ۳)
هیچ یک از مقامات کشور حاضر به بیان و دفاع علنی از آنها نیست و به همین دلیل،
مشخصه‌‌های ۴گانه را میتوان قواعد نانوشته سیاست‌گذاری نامید.
دکتر مسعود نیلی؛
(در همایش سیاست‌های
پولی و چالش‌های بانکداری و تولید)