نفت شیل و آینده ما و اوپک

پایگاه خبری فولاد ایران - هنگامی که در اوایل قرن بیستم شرکت نفتی آنگلو پرشین (که بعدها به BP تبدیل شد) تولید نفت را از چاه‌های ایران آغاز نمود، سیاست در خاورمیانه تغییر کرد و با آشکار شدن اهمیت نفت در تولید انرژی ناوگان دریایی انگلیس به عنوان قدرتمندترین ناوگان آن زمان در منطقه، این منطقه به جولانگاهی برای رقابت قدرت‌های بزرگ تبدیل شد.

🔸 در آن زمان تصور دنیای ۵۰ سال پس از شروع تولید نفت در ایران برای کسی ممکن نبود. شرکت‌های بین‌المللی در بسیاری از دولت‌های همسایه ایران اقدام به اکتشاف نفت کردند و اقتصادهای بزرگی در حوزه خلیج فارس شکل گرفتند.

🔸 ما امروز در دوران انقلاب جدید نفتی در ایالات‌متحده بسر می‌بریم که به لطف پیشرفت در تولید نفت و گاز شیل به وجود آمده و علیرغم وجود برخی دشواری‌های زمین‌شناسی و آب و هوایی، امکان گسترش تولید آن به چین و روسیه حتی در سطوحی بالاتر از ایالات متحده وجود دارد. 

🔸 نفت شیل قدرت آمریکا را در عدم وابستگی به نفت افزایش داده به گونه‌ای که این کشور دیگر واردکننده نفت نیست. این عدم وابستگی با افزایش تولید بیشتر خواهد شد تا آنجا که شرکت ریستاد انرژی افزایش روزانه یک میلیون بشکه را طی یک دهه آتی برای آمریکا پیش‌بینی کرده است.

🔸 البته این افزایش تولید به معنای پایان مشکلات نفتی جهان نیست. امروز دنیا به سالانه حدود ۵ میلیون بشکه افزایش تولید نیاز دارد تا بتواند کاهش تولید میادین بزرگ را که در نیمه دوم عمر خود بسر می‌برند، جبران کند. اما هر بشکه نفتی که در آمریکا تولید می‌شود، افق سیاسی جدیدی را برای این کشور می‌گشاید؛ تلاش‌های اخیر دولتمردان آمریکایی برای اجرایی کردن قانون نوپک بر علیه کشورهای اوپک که به آمریکا اجازه تعقیب قانونی کشورهای اوپک را می‌دهد، به خوبی نشان می‌دهد که ایالات متحده با داشتن نفت شیل قدرت بیشتری را نسبت به گذشته در خود می‌بینند.

🔸 با نگاهی دقیق‌تر به انقلاب نفت شیل که کمتر از یک دهه از عمر آن می‌گذرد، می‌بینیم که تغییرات فنی و مالی زیادی طی این مدت رخ داده است. درحال حاضر صنعت نفت شیل کارآمدتر از گذشته است و دیگر برای تأمین مالی خود به بانک‌ها وابسته نیست. براساس داده‌های منتشر شده توسط وال استریت ژورنال، شرکت‌های نفت شیل در سال ۲۰۱۸ حدود ۲۲ میلیارد دلار از طریق فروش سهام یا انتشار اوراق بهادار به دست آورده‌اند. 

🔸 سودآوری این شرکت‌ها نیز به ویژه در منطقه پرمیان تگزاس رو به بهبود بوده است. درخصوص شرکت‌های نفتی بزرگ می‌توان برای مثال به شرکت شورون اشاره نمود که در ابتدا جزو شرکت‌های کوچک و متوسط حوزه نفت شیل به شمار می‌رفت، لکن امروزه به بازیگر مهمی تبدیل شده است. 

🔸 صنعت نفت شیل هرچه انعطاف‌پذیرتر شده و قدرتش در رویارویی با بحران‌ها افزایش می‌یابد، ایالات متحده در صادرات نفت و امنیت انرژی قدرتمندتر می‌شود. در واقع امنیت انرژی هدفی بود که همه دولت‌های سابق آمریکا به دنبال آن بودند لکن این مهم طی پنج سال اخیر و به لطف اشتباهات اوپک که فاقد چشم‌اندازی استراتژیک بوده و هست، روی داد.

✅ اکنون باید به این مسأله فکر کنیم که با همه این تحولات در زمینه تولید نفت و نیز اتفاقات مهم پیرامون در زمینه تولید انرژی‌های نو و خودروهای برقی و همه چیزهایی که به دنبال شکستن سلطه نفت هستند، مضاف بر تحریم‌های نفتی، باید بیش از پیش به فکر آینده ایران باشیم.  

روح اله کهن هوش نژاد