پایگاه خبری فولاد ایران - شاید این را بارها
شنیده باشید که قدرت خرید کارمندان یا کارگران کاهش یافته است؛ یعنی کمتر می توانند
خرید کنند! این «قدرت خرید» (PPP) در واقع «برابری قدرت خرید» است. اگر بخواهیم
قدرت برابری خرید را توضیح بدهیم باید در نظر داشته باشیم این قدرت در مقایسه «دو»
اقتصاد و قدرت خرید معنا پیدا می کند. به این معنا که باید ببینیم دو نفر در دو کشور
مختلف برای خرید یک مقدار معین کالا که در بیشتر مواقع سبد کالای مورد نیاز یک خانوار
چهار نفره است، چه مقدار باید پرداخت کنند. با این تعریف طبیعی است باید نرخ تسعیر
ارز بین این دو کشور را دانست و محاسبه کرد. پس از آن باید از مقدار تولید ناخالص داخلی
آن کشور هم اطلاع داشت. از اطلاعات دیگری که باید در این زمینه داشت می توان به درآمد
سرانه هم اشاره کرد. به هر حال اگر قرار باشد برای دو کشور قدرت برابری خرید را محاسبه
کرد باید از فرمول های بین المللی آن همراه آمارهای بانک جهانی یا صندوق بین المللی
پول استفاده کرد. اندازه گیری این شاخص نشان دهنده اوضاع اقتصادی یک کشور و جایگاهش
در عرصه بین المللی است.
کاربردهای نرخ برابری قدرت
خرید
اصولاً نرخ برابری قدرت
خرید در مقایسات بین‌المللی کاربرد دارد که می توان از عمده ترین موارد استفاده آن
به صورت زیر نام برد:
1. نرخ مبادله PPP ،
به عنوان فاکتور تبدیل کننده، می تواند به جای نرخ های مبادله در تبدیل هم فزونی های
اقتصادی کشورهای مختلف به یک ارز رایج ، استفاده شود. این هم فزونی های تبدیل شده ،
مقایسات بین کشورها و تحلیل های اقتصادی و آماری آنها را سهل می نماید.
2. محاسبهPPP، اولین
گام در پروسه تبدیل GDP و هم فزونی های اصلی آن که با ارز ملی بیان شده به یک
ارز رایج است تا ما را قادر به مقایسات بین‌المللی سازد.
3. به منظور مقایسه استاندارد زندگی در دو کشور ،
احتیاج به بیان اندازه ای ن ملاک استفاده در دو کشور، به یک ارز می باشد به این منظور
از نرخ های مبادله PPP می شود. زیرا استفاده از نرخ های مبادله بازار، منجر
به مقایسات نادرست می شود.
4. مقایسه درآمد بین‌المللی؛ سازمان های بین‌المللی
باید مقدار GDP و
GDP سرانه
را برای هر کشور عضو، جهت اهداف سیاسی و یا آماری، مقایسه کنند . گاهی اوقات حقوق کارگران
حرفه ای و مقرری دانشجویان خارجی با استفاده از چنین داده هایی تعدیل می شوند.
5. نرخ مبادله PPP می
تواند نشان دهنده رقابت پذیری یک کشور باشد. اگر ارز داخلی ضعیف باشد( PPP <نرخ مبادله)، کشور
مورد نظر حالت رقابت پذیری پیدا می کند. زیرا قیمت های داخلی نسبتاً ارزان تر شده و
پول به ارزش خارجی کمتر از ارزش داخلی عرضه می شود.
منبع: اکونومیست فارسی