آیا آمریکا "می تواند" روابط مالى ایران- عراق را تحریم کند؟

پایگاه خبری فولاد ایران - امروز آمریکا معافیت اعمال شده بر تحریم خرید انرژی توسط عراق از ایران را تمدید کرد. همچنین بعد از سفر رییس جمهور به عراق، آمریکایی ها بارها به اعمال تحریم بر هر همکاری اقتصادی بین ایران و عراق تهدید کرده اند. اما ایا امریکایی ها اساسا امکان قطع همکاری های ایران- عراق را با ابزار تحریم دارند؟ پاسخ یک " نه" بلند است.

🔺امریکا برای قطع روابط ایران -عراق با تحریم دو راه دارد:

1️⃣تحریم کلی عراق شامل نهادهای حیاتی و رسمی عراق( شبیه رفتار با ایران) که عملا به منزله خروج داوطلبانه آمریکا از عراق و فراموش کردن همه هزینه های انجام شده در آن است و عقلا نمی تواند گزینه روی میز آمریکایی ها باشد.( مسئله ورود و خروج عراق در لیست محدودیت صدور ویزای در ابتدای ریاست جمهوری ترامپ در این زمینه قابل بررسی مجدد است)

2️⃣تحریم بخشی  از اقتصاد عراق و سفید- سیاه کردن تحریمی اقتصاد عراق بسته به همکاری یا عدم همکاری با ایران با تمرکز بر افراد و شرکتها( که جنس تهدید های چند روز آمریکا هم از این جنس است)

در این زمینه ساختار اقتصاد عراق به دو دلیل شانس کمی را برای تحریم بخشی موثر به آمریکا می دهد:

⏺اول ان که ساخت عشیره ای و پوشش لایه ای مبادلات ،مانع از شناخت ذینفعان  نهایی تراکنش های مالی است. این مشکلی است که آمریکا درباره تاثیر تحریمهایش در شرکت های غیر بین المللی چین هم عمیقا با آن درگیر است.

⏺دوم آن که اقتصاد عراق شدیدا غیر بانکی است. ضریب نفوذ حساب بانکی در جامعه عراق ١٠ درصد بوده(٢٠١٦) و نیمی از کل ترازنامه بانک مرکزی عراق اسکناس و مسکوک است.(٢٠١٧) این حقایق با توجه به آن که نقطه اثر تحریم های آمریکا اساسا بانک است، اثر گذاری تحریم های آمریکا را در داخل اقتصاد عراق بسیار ضعیف می کند.

🔺در واقع تحریم های آمریکا روابط اقتصادی ایران عراق را حداکثر کمی آزار می دهد و هرگز( در صورت خواست مقامات طرفین) نمی تواند اشکالی در روابط ایجاد کند.

🔺کلا آمریکا درباره  تحدید روابط اقتصادی ایران در خاورمیانه دچار یک پارادوکس است. اگر آمریکا بخواهد در محیط امنیتی خاورمیانه حضور داشته باشد ناچار از خرج کردن دلار( مستقیما یا در قالب ریال سعودی- درهم امارات-...) است و با این عمل نرخ برابری ارزهای محلی کشورهای محل مداخله را بالا می برد. از طرف دیگر ساخت اجتماعی این کشورها امکان پایش و جدایش ذینفعان این ارزهای ملی تقویت شده را به آمریکا نمی دهد.( به ایران امکان دسترسی بهتر به دلار در قالب ارزهای محلی پگ شده به دلار را می دهد.) دقیقتر بگویم هر سنت خرج کرد دلاری آمریکا در خاورمیانه شانس ایران را برای تضعیف اثر تحریم های آمریکا بر اقتصاد خود افزایش می دهد.

منبع؛ کانال اقتصاد سیاسی