دو پرده از یک نمایش غم انگیز

پایگاه خبری فولاد ایران - پرده ۱

دکتر طبیبیان عزیز که عمرش دراز باد از دوران دهه ۶۰ می نویسد: "آن زمان کار کردن واقعاً مشکل بود. اگر شما به عنوان کارشناس درباره سد صحبت می‌کردید، یک بزرگواری حرف دیگری می‌زد. مثلاً ما ‌رفتیم در کمیسیون برنامه و بودجه مجلس درباره برنامه‌های مربوط به آب صحبت کنیم.

با همان داده های آماری و تجربی و اطلاعاتی که بود چیزی تهیه کرده بودیم. کارشناسان بخش آب برآورد کرده بودند که نزولات آسمانی چقدر است، چقدر از آن قابل تحصیل است و چه میزان آن غیرقابل استفاده است. در کجا ممکن است از سد استفاده کنیم و کجا می‌توان سیلاب‌ها را پخش کنیم و این که سدهایی که می‌توان احداث کرد در کجای کشور باید باشد. کارشناسان این بحث‌ها را مطرح می کردند و ما هم از این زاویه وارد بحث‌ها می شدیم.

بعد ازمدتی که دو سه ساعت صحبت ‌کردیم و کارشناسان مختلف جداول و نقشه‌ها را ارایه می کردند، یک آقایی از نمایندگان مجلس، وقت گرفت و گفت این حرف‌ها که شما می‌زنید آیا به مسایل اسلامی آن هم توجه کرده‌اید؟ این حرف برای ما جالب بود. آن اوایل هم کنجکاو بودیم و هم علاقه‌مند که مسایل اسلامی در این‌جا چیست و چگونه باید مطرح شوند. آن نماینده ادامه داد ما دعایی برای طلب آب یا باران داریم و شما بهتر است به این مسایل هم توجه کنید".

پرده ۲

آقای مسعود روغنی زنجانی رئیس سازمان برنامه و بودجه در دوران جنگ می نویسد: " وقتی ما آمار فعالیت‌های فکری و فرهنگی جامعه را به آقای مهندس موسوی ارائه می‌دادیم، ایشان همیشه یادآوری می‌کردند که چه قدر به عدد و رقم و ریاضیات توجه می‌کنید. بهتر است سری هم به کتاب‌های مولوی و حافظ و عارفان بزنید و این قدر خشک به مسایل توجه نکنید.

به خوبی به یاد دارم که وقتی در شورای اقتصاد به مسایل نقدینگی می‌پرداختیم که افزایش نقدینگی منجر به بالا رفتن تورم و افزایش هزینه‌های سرمایه‌گذاری می‌شود و در نتیجه مردم از سرمایه‌گذاری منصرف می‌شوند و تقاضا کاهش می‌یابد، آقای موسوی در پاسخ به نظرات ما می‌گفتند، شما در محاسبات خود ضریب ایثار را اعمال نکردید، شما باید توجه داشته باشید که مردم حاضر به ایثار و از خود گذشتگی هستند.

طبیعی است که ایشان نخست‌وزیر بودند و ما به راحتی نمی‌توانستیم بگوییم که شعر حافظ و مولوی چه ربطی به این مسایل دارد ..... ایشان روزی به من گفتند به دکتر نیلی سفارش کنید این قدر به کمیت اهمیت ندهد و ایشان را تشویق کنید یک مقدار هم به عرفان روی بیاورد".

کسانی از این می نالند که از بعد از جنگ اقتصاد ایران به دام نئولیبرالیسم و نسخه های بانک جهانی و صندوق بین المللی پول افتاد و نوستالژی دهه ۶۰ را دارند، خلاصه حسرت هرچیزی از دهه مذکور را دارید، حسرت اقتصادش را نداشته باشید، مدیونید فکر کنید سطح فکر خیلی ها از آنچه ذکرش رفت ارتقا پیدا کرده باشد، والله اعلم.

کانال راهبرد