پایگاه
خبری فولاد ایران - بازار آزاد مطلق وجود خارجی ندارد، تقریبا تمام تولید
کنندگان باید مالیات بپردازند، استانداردهایی را رعایت کنند، برای ایجاد آلودگی
حدی دارند و باید جریمه بدهند.
پس این میزان جدل در کشور بر سر چیست؟ منازعه بر سر میزان
دخالت دولت ها در اقتصاد کشوراست. متاسفانه در این شاخص(آزادی اقتصادی) با رتبه
155 جهانی در سال 2018 از بسته ترین اقتصادهای جهان هستیم.
نزدیک 45 سال است(از سال 52) حکومت ها با قیمت گذاری دستوری
سعی در کنترل بازار دارند غافل از اینکه این کنترل باعث کاهش سود تولید کننده و
درنهایت تولید و عرضه کمتر محصول یا قاچاق آن می شود و خود بر گرانی دامن می زند.
نتیجه این 45 سال قیمت گذاری دستوری این شده که قیمت بسیاری
از ارزاق در ایران از سوئیس گرانترین کشور جهان(با حداقل دستمزد 20 برابر ایران)
بالاتر رفته است. آیا وقت آن نرسیده است که در سیاست های منسوخ تجدید نظر کنیم و
از تجربه دنیا درس بگیریم؟
اقتصاد در گذر زمان