ونزوئلا چرا به اینجا رسید؟

پایگاه خبری فولاد ایران - ونزوئلا امروز به این وضعیت نیفتاده. این کشور در ۱۹۷۰ ثروتمندترین کشور منطقه، بیستمین اقتصاد جهان و بهترین دموکراسی منطقه خود بود، اما با کاهش قیمت نفت اقدامات درستی را پیش نگرفت که به افزایش نابرابری و نارضایتی از عقب‌گرد کشور و پوپولیسم انجامید.

🔹‏این جریان ریشه ظهور ‎#چاوز در ۱۹۹۸شد. او اشتباهات بزرگ و جذابی کرد.زمین‌ها را بین کشاورزان تقسیم کرد که تولید غذا را کاهش داد. فولاد، آلومینیوم، هواپیما و هتلداری و... را دولتی کرد و این صنایع را از بین برد. نرخ ارز را سرکوب کرد تا مصرف مردم را بالا ببرد ولی تولید داخلی نابود شد.

🔹‏با وخیم شدن اوضاع پس از ۲۰۰۰ چین  به ‎#ونزوئلا وام میداد تا سطح مصرف مردم با سرکوب ارز و واردات حفظ شود.اختلاف ارز دولتی و آزاد تا ۱۴برابر هم رسید. چاوز ۲۰۱۳ مرد و از ۲۰۱۴ قیمت نفت افت کرد که هم درآمدهای دولت را کاهش داد هم وامهای خارجی باید پس داده میشد. شرایط غیرقابل کنترل شد.

🔹‏فقر بشدت گسترش پیدا کرد. ‎#چاوز ونزوئلا را با ۴۰% مردم زیر خط فقر تحویل گرفت. او روی موج نارضایتی مردم از نابرابری و کاهش رشد سوار شده بود و به آنها قول داده بود زندگیشان را متحول کند.

اما جامعه را فقیرتر کرد بطوریکه ۹۰% مردم زیر خط فقر رفته و تولید نفت از ۳.۵ م.ب به ۱ م.ب رسید.

🔹‏کشوری که مردمش قوی نشده و جامعه‌ای قدرتمند نداشته باشد حتی اگر روی گنج هم نشسته باشد بشدت آسیب پذیر است. چه کودتای آمریکایی موفق شود و چه نه، ‎#ونزوئلا با جامعه نحیفش با کوچکترین شوک خارجی می تواند دچار فروپاشی شود. و این ضعف، بهترین وضعیت برای دولت‌های مداخله‌گر خارجی است.

🔹‏پوپولیسم بر امواج نارضایتی نشسته و سوسیالیسم کور آن را همراهی می‌کند نتیجه همین میشود که در ‎#ونزوئلا شاهدیم. جامعه ضعیف‌تر و مردم بیش از پیش وابسته به دولت می‌شوند. دولتی که با کوچکترین شوک به درآمدهایش متزلزل شده و کل ساختار کشور را می‌لرزاند. رقبا و دشمنان منتظر این فرصت‌ها هستند.

✍️ دکتر صادق الحسینی