پایگاه
خبری فولاد ایران - آدام اسمیت در کتاب "ثروت ملل" سال ۱۷۷۶ نوشته
است: به عقیده من، در هر کشوری طمع و ظلم و جور اشراف و فرمانروایان، که از حسن
اعتماد رعایای خود سوء استفاده می‌کردند، باعث شده که به تدریج از ارزش پول (مقدار
فلز مسکوک) کاسته شود.
✏️ واحد پول
رومی‌ها (اس)، در سال های آخر حکومت جمهوری، به یک-بیست و چهارم ارزش اصلی آن کاهش
یافت. ارزش لیره انگلیس به یک-سوم، و لیره فرانسه به یک-شصت و ششم ارزش اصلی آن
رسیده است.
✏️فرمانروایان
با این عملیات خود، ظاهراً موفق می‌شدند که وام های خود را پرداخت کنند و تعهدات
خود را با مبلغ کمتری از طلا یا نقره انجام می دادند، وگرنه مجبور بودند مقادیر
واقعی را پرداخت کنند. در حقیقت ظاهر مسئله چنین بود؛ زیرا بدین وسیله حق مسلم
طلبکاران و رعایای خود را پایمال می‌کردند و آن‌ها را فریب می‌دادند.
✏️در سه دهه
اخیر با اهرم افزایش نرخ ارز (حتی به ادعایی افزایش حجم نقدینگی، که در صورت مسئله
تغییری ایجاد نمی کند) دولت‌های ایران مستمراً از ارزش پول ملی کاسته‌اند و بدین
ترتیب نه تنها از پرداخت بخشی از تعهدات قبلی که از زیر بار بخشی از تعهدات جاری
خود (مانند حقوق و دستمزد کارمندان و کارگران) خود نیز شانه خالی کرده‌اند.
✏️در این
رابطه چنان با صحبت از افزایش نقدینگی، فرافکنی می شود، گویی مردم در خانه خود پول
چاپ کرده و به بازار سرازیر کرده اند. ۷۰ درصد نقدینگی در ۵ سال اخیر و به واسطه
سیاستگذاری های مالی و پولی نئولیبرال حافظ منافع بانک های خصوصی ایجاد شده است.
✏️در صورتی که
رشد اقتصادی سال جاری منفی ۵ درصد در نظر گرفته شود، یعنی حجم اقتصاد (یا تولید
ثروت و ارزش) ۵ درصد کمتر شده است. در این شرایط هنگامی که ارزش درآمد عامه مردم
حداقل ۳۰ درصد و حتی بیشتر کاهش پیدا کند، به این مفهوم است که ۲۵ درصد آن توسط
گروهی در جامعه غارت شده است.
✏️کاهش ارزش
پول ملی که تحت عنوان مالیات نامرئی یا مالیات تورمی نیز شناخته می‌شود، بدترین
نوع اخذ مالیات محسوب می‌گردد، زیرا به جای این که مالیات ها بر روی ثروتمندان و
درآمدهای کلان متمرکز شود، اقشار متوسط و پایین را هدف می گیرد.
✏️در نتیجه
سیاست مستمر کاهش ارزش پول ملی است، که هر روز به گستره و دامنه فقر و نابرابری
های اجتماعی افزوده می شود و طبقه متوسط کوچکتر می گردد.
✍️ احسان
سلطانی