پایگاه
خبری فولاد ایران - اگرچه کاهش نرخ بهره شرط لازم برای رونق و شکوفایی
اقتصادی است، اما میتواند با عکسالعمل کنشگرانی که در ترتیبات اعتباری صاحب
قدرت هستند به روندی دیگر منحرف شود.
مثال بارزش سیاست کاهش نرخ بهره گریسپن، رئیس فدرال رزرو،
قبل از بحران بزرگ مالی است. بهعبارتدیگر وقتی نرخ بهره پایین میآید هیچ تضمینی
وجود ندارد که خلق پول بانکها به سرمایهگذاری واقعی هدایت شود.
درواقع، نظام تخصیص اعتبار مبتنی بر رتبهبندی همواره کسانی
را که بیشترین انباشت از پساندازها را در اختیاردارند بهعنوان شایستهترین وامگیرندگان
تشخیص میدهد.
آنها نیز با بهرهبرداری از پولارزانقیمت خلقشده توسط
بانکها میتوانند از آن برای تولید اوراق مختلف در بازار مالی و دمیدن در اقتصاد
حباب با بازدهی بالا استفاده کنند. در این شرایط پول ارزانقیمت بدون اینکه نقشی
مستقیم در به حرکت درآوردن چرخۀ واقعی اقتصاد داشته باشد، زمینهساز گسترش سفتهبازی
و شکلگیری حباب اعتباری میشود.
✍️دکترعباس
دادجو