به عملکرد رو به بهبود بانکها بیشتر بها بدهیم

پایگاه خبری فولاد ایران

▪️بانک ها

▪️افزایش سرمایه

▪️نسبت کفایت سرمایه

▪️بهبود عملکرد بانک ها

امروز وقتی صحبت از صنعت بانک می شود یک واژه پر تکرار را خواهیم شنید و آن افزایش سرمایه بانک ها است. هر خریدی به قصد افزایش سرمایه و هر فروشی به خاطر نا امیدی از تصویب افزایش سرمایه است.

نکته اساسی که کمتر از آن می شنویم بهبود عملکرد بانک ها است. این بهبود نه حرف است نه شعار، بلکه در تراز بانکی قابل مشاهده است. خروج از بنگاهداری، کاهش وام های سمی، کاهش هزینه مطالبات مشکوک الوصول و در کل عملیات سالم بانکی موید این موضوع است که صنعت بانک کشور، در مسیر درستی قدم برداشته است. هرچند دیر، اما این قدم برداشته شده است.

اما در مورد افزایش سرمایه و این که نباید عملکرد رو به بهبود بانک ها در دریای افزایش سرمایه غرق شود باید نکاتی را که البته همگان می دانیم را یکبار دیگر مرور کنیم:

نسبت کفایت سرمایه، یک دما سنج برای سنجش سلامت فعالیت بانک و مدیریت صحیح از منابع است. نسبت کفایت سرمایه حاصل تقسیم سرمایه بانک به دارایی های موزون شده در مقابل ریسک است. هر دارایی ضریب ریسکی از ۰ تا ۱۰۰ را میگیرد و هرچه دارایی نقدشوندگی بیشتری داشته باشد ضریب ریسک آن کمتر است. برای مثال ضریب ریسک وجه نقد صفر است اما ضریب ریسک وام اعطایی به بخش غیر دولتی ۱۰۰ است. پس مخرج کسر در نسبت کفایت سرمایه بیشتر نشان دهنده سلامت ترازنامه و مدیریت دارایی ها است. افزایش سرمایه  باعث خواهد شد به صورت مصنوعی صورت کسر(سرمایه پایه) افزایش یابد و نسبت کفایت سرمایه بهبود پیدا کند، این بهبودی زمانی ماندگار خواهد بود که مدیریت صحیح روی دارایی های شرکت صورت بگیرد، دقیقا همان موردی که سر صحبت ما است. امروز مشاهده می شود بانک ها از بنگاه داری که ضریب ریسک ۱۰۰ دارد خارج می شوند و دارایی خود را در بخشی قرار می دهند که ضریب ریسک کمتری دارند و بازار سرمایه باید بیشتر بر روی این موضوع تمرکز کند و در غیر این صورت اگر بانکی افزایش سرمایه بدهد اما همچنان عامل تضعیف نسبت کفایت سرمایه که همان مدیریت ناسالم روی دارایی ها است در دل بانک بماند این بهبود ساختگی نسبت کفایت سرمایه به سرعت اثر خود را از دست خواهد داد. دقیقا این موضوع مشابه افزایش سرمایه شرکت هایی است که به دنبال خروج کاغذی از زیان انباشته هستند و در صورتی که مدیریت صحیحی نداشته باشند مجدد زیان ساز خواهند شد و آن افزایش سرمایه تنها نقشی مسکن را داشته است.

پس ضروری است سرمایه گذاران به مخرج کسر نسبت کفایت سرمایه که نشان دهنده مدیریت صحیح دارایی ها است بها بیشتری بدهند. نباید وضعیت به گونه ای باشد که عملیات رو به بهبود بانکی فدای بودن یا نبودن عوامل غیر عملیاتی شود.

خبرهای داغ بورس