پایگاه خبری فولاد ایران - بازار گاز عراق در آستانه نابودی
🔺پس از تثبیت اوضاع سیاسی
این کشور طی یک دهه گذشته، دولتمردان عراقی برای ایجاد و توسعه زیرساخت‌های عمرانی
و انرژی خود به دنبال منابع گازی بودند که با توجه به همسایگی با ایران – دومین دارنده
ذخایر گازی جهان – مذاکرات صادرات گاز به این کشور در دولت نهم آغاز شد و نخستین قرارداد
صادرات گاز به بغداد در سال ۹۲ و چند ماه پیش از روی کارآمدن دولت یازدهم امضا شد.
طبق این قرارداد خط لوله‌ای احداث شد که ظرفیت صادرات ۳۵ میلیون مترمکعب گاز طبیعی
در روز را دارد اما هم اکنون حدود ۲۵ میلیون مترمکعب در روز به عراق صادر می شود.
🔺مذاکراتی که پیشتر برای
صادرات گاز به بصره آغاز شده بود نیز در سال ۹۴ به قرارداد منعقد شد و ایران برای تامین
۲۵ میلیون مترمکعب گاز در روز متعهد شد. این خط لوله اما با ۲۰ درصد ظرفیت خود فعال
است و روزانه ۵ میلیون مترمکعب گاز به بصره می‌رساند.| مدت اين قرارداد، شش ساله و
ظرفیت آن ۶۰ میلیون مترمکعب در روز است که باعث شده عراق، مشتری اصلی گاز ایران روی
کاغذ باشد. با وجود اینکه اصولا در قراردادهای صادرات گاز مدت زمان قرارداد ۲۰ تا
۲۵ ساله است اما این کشور به دلیل عدم چشم انداز دقیقی که در سیاست و اقتصاد خود داشت،
مدت زمان قرارداد را شش ساله تعیین کرد.
🔺 آمریکا و عربستان می خواهند با قطع صادرات گاز ایران به عراق طی چند
سال آینده، به دو هدف عمده دست پیدا کنند. نخست آنکه عمق نفوذ راهبردی سیاسی – اقتصادی
ایران را در عراق کاهش دهند و دیگر آنکه بازارهای جدیدی برای خود ایجاد کنند. اما با
توجه به روابط حسنه دیپلماتیک ایران و عراق و همچنین اقتصادی بودن واردات گاز از ایران
به دلایل مختلف، آنها به هدف خود دست نمی یابند.|
از سوی دیگر آمریکا در تلاش است با ایجاد اختلال در تسویه پول گاز ایران، اختلاف
عمیقی را میان بخش سیاسی و اقتصادی جمهوری اسلامی ایران ایجاد کند به این صورت که بخش
اقتصادی کشور ادامه صادرات گاز به عراق را به دلیل عدم دسترسی به پول گاز، غیرمنطقی
می داند؛اما نقد کردن پول گاز، راهکارهای خاص خود را دارد.
🔺طبق آخرین آمار رسمی،
۸۲ درصد برق عراق، از گاز تامین می‌شود که این رقم در سال ۲۰۲۷ میلادی به ۸۴ درصد خواهد
رسید. عراق طی دو سال آینده سه نیروگاه جدید را به مدار خواهد آورد که به دلیل عدم
تامین گاز مورد نیاز آن، به سمت جمع آوری گازهای همراه از میادین نفتی خود روی آورده
است تا پس از پایان یافتن قرارداد خود با ایران، از این منابع بهره ببرد.| با این وجود
اما عراق همچنان با کمبود گاز مواجه خواهد بود؛ هم اکنون عراق در مجموع دو قراردادی
که با ایران منعقد کرده است از ۵۰ درصد ظرفیت دو خط لوله استفاده می‌کند که مهم‌ترین
دلیل آن، نبود نیروگاه‌های جدید برای مصرف گاز و تبدیل آن به برق است.
🔺راق برای تامین گاز مورد
نیاز خود جهت تولید برق، چهار راه بیشتر ندارد؛اول؛ از گازهای همراه میادین نفتی خود
استفاده کند، دوم؛ قرارداد خود با ایران را تمدید کند. سوم؛ از ال ان جی و سوخت مایع
بهره ببرد و آخرین راهکار نیز استفاده از ذخایر گاز اقلیم کردستان است.| مهر
منبع: میز نفت