پایگاه
خبری فولاد ایران
- ایرانیان با مشاهده سیر تحول اقتصادی و اجتماعی در کشورهایی که
روزی همپایه ایران و بلکه عقب‌تر از آن بودند و حالا در زمره کشورهای توسعه‌یافته جهانند،
انگشت حیرت می‌گزند که چه شده است که ما از قافله پیشرفت و ترقی جا مانده‌ایم.
✏️دو توضیح اقتصادی
رایج درباره وضع امروز ایران در مقایسه با وضعی که مردم انتظارش را دارند اینهاست:
1️⃣ توسعه اقتصادی
دسته‌ای از کشورهایی که در چند دهه اخیر از ایران جلو افتاده‌اند، با روش‌های آمرانه
و مداخله همه‌جانبه دولت‌ها آغاز شد. این کشورها با همین روش به رشد اقتصادی چشمگیر
دست یافتند... بعد از آن فرآیندهای آزادسازی و خصوصی‌سازی آغاز شد و این کشورها به
سوی تعادل رفتند...
2️⃣ ایران و کشورهای
همپایه آن، نوسازی اقتصادی خود را در دهه ۱۹۷۰ آغاز کردند. هنوز یک دهه از آغاز فرآیند
نوسازی نگذشته بود که در ایران انقلاب به وقوع پیوست و پس از آن چند واقعه تاثیرگذار
بر اقتصاد شکل گرفت که آهنگ نوسازی را کُند کرد.
🔘 ارتباط اقتصاد
ایران با بنگاه‌های غربی سست شد؛
🔘 روند انتقال
دانش و تکنولوژی به ایران متوقف یا کُند شد؛
🔘ایالات متحده
با وضع تحریم‌های اولیه، جذب سرمایه خارجی را برای ایران دشوار و گاه غیرممکن کرد؛
🔘تهاجم عراق به
ایران، بخش عمده‌ای از منابع را از گردونه نوسازی اقتصادی خارج کرد؛
🔘 کشاکش‌های سیاسی
میان جناح‌ها، کشور را به میدان آزمون و خطای روش‌های متفاوت و بعضا معارض اقتصادی
تبدیل کرد؛
✏️نتیجه این تحولات
این شد که در گیرودار گرفتارهای نظری و عملی اقتصاد ایران، کشورهای همپایه ایران راه
خود را با تکیه بر دانش و سرمایه بین‌المللی رفتند و ایران، فرصت‌هایی را از دست داد.
دنیای اقتصاد