پایگاه خبری
فولاد ایران - لطفا تا پایان متن زیر را بخوانید:
"خشت اول چون
نهد معمار کج
از همان اول فتد، دیوار کج
این اصطلاح ۵+ ۱ به کلی نادرست
است؛ منظور ۵ عضو شورای امنیت و آلمان هستند که باید در باره سرنوشت
هسته
ای ایران تصمیم گیری کنند.ولی بنا بر ۳ برهان،این اصطلاح
نادرست و تداوم بکارگیری آن دارای پیامدهای دردناکی است:
۱- نخست آن که وجود ج ا
ایران به‌کلی درآن دیده نشده است؛آلمان است و ۵ عضو دائم شورای امنیت.این بدان معنی
است که اینان باید در مورد سرنوشت ایران به توافق برسند،خود ایران دراین میان کاره
ای نیست.چنان که در اروپا به این گروه ۳+۳ گفته می شود؛ که منظور ۳ کشور اروپایی(آلمان،فرانسه
و بریتانیا) و ۳ کشور غیر اروپایی(چین، روسیه و آمریکا) هستند.پس در واقع ظریف و یارانش
باید درگوشه ی پشت رینگ منتظر گونه ای توافق بین این ۶ قدرت بنشینند؛
۲- دوم و مهم تر این که
آلمان و حتی۴ عضو از ۵ عضو دائم شورای امنیت نیز در این میان کاره ای نیستند؛چرا که
بازیگر
اصلی و پایه ای آمریکا است.تنها این کشور است که دارای استراتژی
جهانی است؛ چرا که تنها واشنگتن است که ابزارهای ۴ گانه اعمال قدرت
در مقیاس جهانی را در اختیار دارد:
قدرت جهانی دیپلماتیک، قدرت جهانی پاداش،قدرت جهانی تنبیه و قدرت
جهانشمول خشونت.
۵ کشور دیگر نیز سمعا
و طاعه یا طوعا و کرها(خواسته و ناخواسته)پیرو ابرقدرتند و یا در صورت مخالفت آمریکا
کار چندانی از پیش نخواهند برد.
۳- تفسیر این برهان دوم
آن خواهد بود که،برجام پابرجا است تا آمریکا بر سر پیمان است؛و سست و زوال پذیر خواهد
بود،آن هنگام که واشنگتن کنار بکشد.
بنا بر این،در باره سرنوشت هسته ای ج ا ایران،تنها دو دولت-ملت
دارای صلاحیت عملی و البته نه لزوما قانونیند: ایران و آمریکا.
کارکرد ۵ عضو دیگر در
واقع نقش کاریکاتوری و بازار گرم کنی است.اگر وقت کردید به گفتگویم با سایت تابناک
زیر عنوان: کلیدک برجام و قفلک هسته ای بنگرید"
http://goo.gl/5nxxzT
این متن حرف های یدالله کریمی پور در آغاز جلسه دفاعیه رساله
یکی از دانشجویان دکتری (به عنوان استاد راهنما)، ۸ روز پس از تصویب
فرجام است.
البته منظور این نیست که هر توافق منطقه ای باید به تایید آمریکا
برسد، بلکه دستکم در این مورد خاص، که در کانون توجه واشنگتن بوده است، گریزی از جلب
موافقت دائم آمریکا نیست.
تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل.
یدالله کریمی‌پور